dc.contributor.author | Ιωαννίδου, Μ. | |
dc.coverage.spatial | Εύβοια, Αγία Άννα | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:09:06Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:09:06Z | |
dc.date.issued | 1942 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/295708 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Τα μεσάνυχτα βγαίναν Νεράϊδες και τρισκαταραίοι. Οι παλιοί τα ‘βλεπαν. Τώρα πια όχι. Σπάνιο. Όταν ήταν 14 – 15 ετών (ο Αρίστος Ζαχρήστος ετών 35):. «Όπως είχαμε φωτιά μια νύχτα (το 24) ακούσαμε μια φωνή, ένα σκούσμα, όπως κάνει η αλεπού. Του είπανε πως δεν είναι τίποτε για να μη φοβηθή. Δαιμονοενέργεια ήτανε. Κράτησες καμμιά ώρα και πέρασε. Βγαίνουν μόνον σε άθιδοι άνθρωπους να μην έχη τίποτε δαιμονικά απάνου του, ούτε θύμωμα. Σε καθαρό θα παρουσιαστούν. Πολλοί ξηγάν πηο έχουν πάθει κι έχουν δη. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄ | |
dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 1479 Δ, σελ. 72, Μ. Ιωαννίδου, Λαογ. Αγίας Άννης, 1942 | |
dc.relation.sourceindex | 1479 Δ | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_04446w | |
dc.subject.legendtitle | Χωρίον Μαντούδι | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΚΣΤ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 262565/Εύβοια, Αγία Άννα | |