Ο Λιόντας

Ο Λιόντας είναι ένας λέοντας σκαλισμένος πάνω σε ντόπια πέτρα, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Χώρας προς το δρόμο της Παναγίας της Καστριανής στη θέσι που τη λέμε τώρα Λιόντας. Λένε πως ο λέοντας αυτός ήτανε μια φορά ζωντανός στο μοναστήρι της Αγίας Άννας, που βρίσκεται πιο πάνω στο βουνό. Ο Λιόντας αυτός εκατάστρεψε τα πάντα γύρω. Στο βουνό της Αγίας Άννας εκατοικούσανε και Νεράϊδες. Ο λέοντας αγρίεψε πολύ κ’ οι Νεράϊδες φοβηθήκανε και τον εκυλίσανε κάτω κ’ ήλθε στο μέρος που είναι τώρα στοιχειωμένος. Οι Νεράϊδες τον φοβήθηκαν και έφυγαν και πήγαν στην Εύβοια. Οι υπόλοιπες Νεράϊδες που έμειναν επήγαν στη θέει στους Κοκκίνους, εκεί είναι άγριο το μέρος, έχει βράχους μεγάλους. Είναι κοντά στη θάλασσα. Εκεί εκατοίκησαν και γεννοβολούνε. Έπαιζαν όργανα κ’ ετραγουδούσαν και ετρομάζανε αυτούς που περνούσανε απ’ εκεί, μέχρι τα δικά μας χρόνια. Έγινε μια μεγάλη νεροποντή, εκύλισαν οι βράχοι και οι Νεράϊδες χάθηκαν μέσα στη θάλασσα.