Εμφάνιση απλής εγγραφής

Νεράϊδες

Του προπάππου μου του Νικ. Μάρθα του Κουτσουρίδη ο γιος ήτανε ο παππούς μου, Δημήτριος Ν. Μάρθας ή Κουτσουρίδης. Αυτός όταν παντρεύτηκε και πήρε τη γιαγιά μου την Ανεζίνα, που είχε ορά, ήτονε αντρειωμένη και την είχε ο πατέρας της αυτή φωνάξει τρεις φορές σ’ ένα βουνό; «Αντρειωμένη εγεννήθη (δηλαδή την επήρε μόλις εγεννήθηκε ο πατέρας της και την πήε τα μεσάνυχτα σ’ ένα ψηλό βουνό κ΄ εφώναξε τρεις φορές: «Αντρειωμένη εγεννήθηκε!». Μόλις τελείωσε άκουσε πίσω του πολύ μεγάλη φασαρία. Χτύπους, φωνές. Σαν να ‘τανε δαιμόνια). Μετά το γάμο του ο παππούς μου, μετά από λίγες ημέρες εχανότανε τη νύχτα από το κρεββάτι κ’ η γυναίκα του δεν ήξερε που πήγαινε. Αυτό γινότανε συχνά κ’ η γυναίκα του του ‘κανε παράπονο. Οπότε της εξωμολοήθη και της λέει: Ότι έρχονται γυναίκες και τον παίρνουν και τον πάνε σε σπηλιές και εκεί τον έχουνε σαν άντρα τως. Τότε του είπαν να κρατή πάντα όπλο μαζί του και έτσι δε θα την ξαναπειράξουν. Ένα βράδυ, μεσάνυχτα πηγαίνοντας να ποτίση το περιβόλι του στις Σπόλες (=τοποθεσία προς την Πετρούσα) είδε απάνω στον τοίχο της στέρνας να στέκη ένας άθρωπος πού ψηλός, ως 50 μέτρα. Του φωνάζει ο παππούς μου. «Ποιος είσαι και τι θέλεις εδώ!» Αυτός δεν απαντούσε. Τότε είπε μέσα του πως θα ‘ναι φαντάσματα και του ‘ρριξε μια με το τουφέκι του. Αυτός ο άθρωπος εχάθηκε από τα μάτια του μπροστά. Αλλά του παππού μου αιστάνθηκε ότι του είχε πιαστή το δεξιό χέρι και πόδι και ύστερα από ένα χρόνο του έκοψαν το πόδι. Έλεγε ο ίδιος πως την τιμωρία αυτή του την έδωσαν οι Νεράϊδες για να τον εκδικηθούνε που πήρε το τουφέκι μαζί του και δεν εμπορούσανε οι Νεράϊδες να τον παίρνουνε τη νύχτα στη σπηλιά των. Αυτός ο παππούς μου ήξερε και από μαϊκά κ’ εμάγευε τα φίδια. Κάποτες εμάγεψε πέντε φίδια και τα έβαλε μέσα από το ποκάμισό του. Ύστερα πήγε στο σπίτι και λέει της γυναίκας του: «Έλα να μου τρίψης τη πλάτη που έχω δροτσίλα! Η γυναίκα του ξεκουμπώνει το ποκάμισο και βγάζει το χέρι της στην πλάτη, και πετιούνται τα φίδια. Αυτή τρομοκρατήθηκε κι αφήκε το σπίτι κ’ έφυγε. Ο παππούς μου πήγε της είπε πως δε θα το ξανακάμη κ’ έτσι ξαναγύρισε στο σπίτι του. Την ιστορία αυτή μου την είπε πολλές φορές από το 1900 – 1912 η γιαγιά μου, η Ανεζίνα Μάρθα.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής