Μαρόσα – Νεράϊδα

Ψηλά, γιγάντια, στέκουν αντίκρυ τα δυό βουνά του Βετερνίκου, η Μαρόσα και η Νεράϊδα. Είταν κάποτε στο χωριό δυο πλούσια κορίτσια. Τόνα το λέγανε Μαρία και τ’ άλλο Νεραϊδούλα. Κλέφτες πατήσανε το χωριό, γυρεύοντας να πάρουν αιχμάλωτες τις δυο κοπέλλες. Μα κείνες πετύχανε και ξεφύγανε. Η μια ανέβηκε στη κορφή του αντικρυνού βουνού και η άλλη στην κορφή τ’ άλνου βουνού. Όταν οι κλέφτες φύγανε, τα κορίτσια δεν γυρίσανε στο χωριό. Είχαν χαθεί. Οι γέροι και οι γριές του χωριού λέγανε πως πολλές φορές, τις φεγγαρόλουστες βραδυές, βλέπανε τις σκιές τους και τις σκοτεινές νύχτες ακούγανε τις παραπονιάρικες φωνές τους. Έκτοτες τα βουνά, τα ονόματά τους.