Μιάλουρι
Κάτω από πανύψηλη ράχη της Κρανιάς, ανάμεσα από χαλάσματα και σαρίσματα περνάει ο δρόμος που φέρνει στο χωριό. Λένε ότι το μέρος, καταστράφηκε από σεισμό, άλλοι ότι το μέρος χάλασε απ’ τα νερά που κυλάν από την κορφή του βουνού, κι άλλοι ότι οι κούπες γενήκαν από χιονοστιβάδες. Ο γεροσαρακατσιάνος Γρηγόρη – Μπαλάς έλεγε, ότι περνώντας ένα βράδυ τη στράτα, είδε πάνω στη ράχη πολλές καλότιες να χοροπηδάνε, να τραγουδούνε, να στριφογυρίζουν, να παίζουν βιολιά και νταϊρέδες να χασκογελάνε να κυλάνε από καιρό σε καιρό μεγάλα κοτρώνια ολάκερα κατσάβραχα να χαλνούν και να κόβουν τη στράτα. [Μιάλουρι= Κουτσοβλχ. Τα χαλάσματα]
Τόπος Καταγραφής
ΤρίκαλαΧρόνος καταγραφής
1948Πηγή
Αλεξ. Κ. Χατζηγάκη, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκαλα, 1948, σελ. 118, αρ. 244Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT