Ο Αγιασμός τ' δρακόλακκα

Μια γυναίκα πήγε ν’ αρμέξ’ και μείναν μοναχά τα δυο μωρά τ’ς, ασαράντιστα είταν, δίδυμα. Όταν γύρισε τα ΄βρε κ’ είχαν κατ’ κεφαλές τόσες, είχαν αλλοιθωρίσ’, είταν σα ζαβά. Μείνανε μονάχα βλέπ’ς και τα ζ’μώσαν οι Αγελλούδες όξ’ από δω και μακριά. Όταν ήφτασε το πανηγύρ’ τ’ς Αγιά Παρασκευής, τα πήγε στο Δρακόλακκα να στάξ’ ο αγιασμός π’ γεμίζ’ η γούρνα και τα βαλε μέσα και τα δυο. Το ένα, ο Νικόλας, ήκλαψε κ’ ηγίν’κε καλά. Τώρα είναι bαντρεμένος, έχ’ και παιδιά. Τ’ άλλο δεν ήκλαψε και πέθανε.