Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΦλωράκης, Αλέκος Ε.
dc.coverage.spatialΤήνος
dc.date.accessioned2016-01-15T11:08:58Z
dc.date.available2016-01-15T11:08:58Z
dc.date.issued1971
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/295524
dc.languageΕλληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΟι Αγγελούδες που τ΄όνομά τους θυμίζει την παιδοπνίχτρα «Γελλώ» των αρχαίων, φανερώνονται συνήθως το βράδυ, κάποτε όμως και τη μέρα, στα τρίστρατα, στα λαγκάδια και στις «Γελλιδοκαμάρες» και πειράζουν με κάθε τρόπο τοςυ περαστικούς. Τους χτυπούν, τους «κυλούν», τους «λωλαίνουν», τους περπατούν στα λαγκάδια, τους χορεύουν στ’ αλώνια και ότι άλλο. Αν βρουν μοναχό του βρέφος ασαράντιστο το παίρνουν κι αν νυχτωθούν έξω άνθρωποι που έχουν στην οικογένεια λεχώνα τους ακολουθούν και μπαίνουν μαζί τους στο σπίτι. Γι’ αυτό και οι λεχώνες παίρνουν ένα σωρό προφυλάξεις. Σε ορισμένους ανθρώπους φανερώνονται κάθε τόσο, γιατί «ο παπάς δεν τους διάβασ’ όλες τις ευχές στ’ βάφτισ’ και τραβούν τα ζωτ’κά». Φανερώνονται ακόμα όταν κανείς βλαστημήσει σε τρίστρατο, ή όταν κατουρήσει σε λαγκάδι. Τα παιδιά καθώς κατουρούν τα ξορκίζουν λέγοντας: Σε λαγκάδι κατουρώ φύγε δαίμον’ από δω γιατί ν’ Χριστός εδώ. Συχνά μεταμορφώνονται σε ανθρώπους ή ζώα, εμφανίζονται σαν αράπηδες ή χορεύουν με αλογατίσια πόδια. Το πρωί όμως μόλις κράξει ο πετεινός σκορπούν. Σαν προφυλακτικά μέσα οι χωρικοί βαστούν επάνω τους ένα κομμάτι ψωμί, δέρμα φιδιού, καλαμένιο σταυρουδάκι ή μαυρομάνικο μαχαίρι. Καταφεύγουν ακόμα και σε διάφορους εξορκισμούς. «Όταν περνάς λαγκάδ’ τ΄νύχτα κι ακούσ’ς σαματά είναι που βγαίνουν τα ζωτ΄κά, Δεν πρέπ’ τότε να γυρίσ’ς πίσω γιατί σε προλαβαίνουν και σε μ΄σερώνουν στο ξύλο. Πρέπ’ να κάν’ς το σταυρό σ’ και να πας μπροστά λέγοντας όσα τροπάρια κι αγιωτ’κά ξέρ’ς. Τα ξορκίζ’ς κιόλλας έτσ’: Σε ξορκίζε Σατανά εις τα όρη τα βουνά. [Γελλιδοκαμάρες= Βλ. «Παραδόσεις («Αγγελλούδες και ζωτ’κά»), προφυλάξεις= Βλ. παραπάνω «Ο κύκλος της ζωής» (Η λέχω, Γέννηση βάφτιση», Τραγούδι Βλ. «Ξόρκια και γητέματα», αλογατίσια πόδια Βλ. «Παραδόσεις» («Αγγελούδες καά ζωτ’κά»), μ’ σερώνουν= Σ’ αφήνουν μισό) Στη σελ.235 στ. 23 αντί «κιόλλας» γράφε: «κιόλας»]
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.sourceΑλέκου Ε. Φλωράκη, Τήνος, Λαϊκός Πολιτισμός, Αθήνα, 1971, σελ. 234 - 235, αρ. Α
dc.relation.sourceindexΤήνος
dc.relation.sourcetypeΒιβλίο
dc.description.bitstreamD_PAA_04262w, D_PAA_04262w2
dc.subject.legendtitleΑγγελούδες
dc.subject.legendΠαράδοση ΚΣΤ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname8133928/Τήνος


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές