Καλομοίρα. Το όνομα αυτό είναι φόβητρον εις πλείστους όσους, καθόσον φρονούν ή μάλλον ειπείν πιστεύουν ότι υπάρχουν άϋλα όντα ξενικά και εντόπια, άτινα οικούν εις ποταμούς, εις πηγάδια και λοιπά μέρη, και τα οποία βλάπτουν τους ανθρώπους. Υπάρχει δε πεποίθησης ότι, όταν πας ως πάθη τι ή στραβώνει το στόμα του ή το χέρι του ή το ποδάρι του, ότι το εκάμαναι καλομοίρα, και συνεπές κάμνουν γλυκίσματα, άτινα και πηγαίνουν εις το μέρος οπού νομίζουν ότι κατοικούν αι Καλομοίραι, ίνα δια των γλυκισμάτων εξιλέωσουν αυτάς, προς δε ποιούν κ αγιασμούς, ους βάζουν εις ποτήριον και πηγαίνουν εις το μέρος, όπου ανεφάνη το πρώτον το επελθόν εις του παίδα πάθεμα, και όπου ρίπτουν αγιασμό κ ποτήριον και επιστρέψοντες δεν κυτάζουν οπισθέν των.
Τόπος Καταγραφής
ΧίοςΧρόνος καταγραφής
1922Πηγή
Αρ. 407, σελ. 4, Χίος, Κ. Κανελλάκης, 1922Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
407, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT