Μια γυναίκα μια φορά βγήκε από το Κάστρο νύχτα, ενόμιζε πως ήτονε μέρα γιατί το φεγγάρι είχε πολύ χαμηλώσει. Επήγαινε να φέρη από το Γεωργιλά (=είναι εκεί πηάδι). Όταν εκατέβαινε στο Χρυσόστομο (=εκκλησία στην θέσιν Κάμπος του χωριού) είδε πως είχανε πιάσει χορό οι Ανεραΐδες. Κουμπάει κ’ εκείνη το σταμνί της χάμω, γδύνεται ολόγυμνη και πιάνει στο χορό μαζί με τσ’ Ανεραΐδες κ’ εχορεύανε. Τση λέγανε τραγούδια, παλιόλογα. «Τέτοιο διάβολο διαβόλου, τέτοιο διάβολο δεν είδα. Την επερνούσανε πως ήταν άντρας, τα βυζιά της τα ενόμιζαν πως ήταν αρχιδια. Ενώ εφώναξε ο κόκκορας την παραιτήσαν κ’ εφύγανε.