Οι κάτοικοι της Ικάρου πιστεύουν ότι τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων οι Καλλικάντζαροι μπαίνουν σε καρυδότσουφλα και αποβιβάζονται στο νησί τους, όπου μένουν ως την παραμονή των Φώτων. Την ώρα που βγαίνουν οι Καλλικάντζαροι στη στερηά, όταν έχη κανείς ανεπτυγμένη ακοή, μπορεί ν’ακούση τις φωνές των και το θόρυβο που κάνουν. Κατά το μικρό διάστημα της παραμονής των στο νησί κάνουν πολλές ζημιές. Εν πρώτοις <μαγαρίζουν> τα φρούτα των νοικοκυραίων, που για να φαγωθούν έπειτα πρέπει να πλυθούν μ’επιμέλεια. Επίσης έχουν συνήθεια να μπαίνουν απ’τις καπνοδόχους μέσα στα σπίτια όπου αρπάζουν ό,τι βρούν μπροστά τους, όπως ρούχα, τροφές κλπ. Γι αυτό κι η νοικοκυράδες φροντίζουν αποβραδύς να σκεπάζουν καλά τα δοχεία τους. Τη μεγαλείτερη όμως καταστροφή την προξενούν οι Καλλικάντζαροι στην εξοχή, όπου επιδίδονται σε παντός είδους διαρπαγές. Από τα ζώα προτιμούν ιδίως τα μικρά κατσίκια, όταν όμως δεν βρούν απ’αυτά, αρπάζουν τράγους, γίδια, βώδια κι ότι άλλο πετύχουν έξω απ’τα μαντριά και τους σταύλους.