Δωδεκαήμερα καλούνται αι ημέραι εκ από της ημέρας καθένι εορτάζεται η του Χριστού γέννησις νέχρι της ημέρας, καθ’ή εορτάζεται η βάπτισις αυτού. Κατά τας ημέρας ταύτας δώδεκα ούσας τον αριθμόν πιστεύεται ότι επισκέπτουντας τους ανθρώπους οι δαιμόνιοι Καλλικάντζαροι χαρακτηριστικά τούτων είνε ανθρωπόμορφοι- τσωνοφόροι-εμφανίζονται πάντοτε ως σκιθεια, στερούντας δηλαδή κάτω άκρων- είνε προγάστορες-λίαν ευκίνητοι εις δένδρον, και από στέγης εις στέγην , εν καταπλησσούση ταχύτητι και εν τέλει λίαν κακοποιά στοιχεία. Αι δώδεκα ημέρας καθιάς παραμένουσι μεταξύ των ανθρώπων οι Καλλικάντζαροι, θεωρούνται αποφράδες και δια τούτο δεν επιτρέπεται ούτε γάμος να γίνειται ούτε βάπτισις. Επίσης δεν επιτρέπεται ούτε να λούηται κανείς, ούτε να πλύνενται ενδύματα. Αν δε ποτε συμβή να υποστή τις καύμα θεωρείται τούτο λίαν κακόν και επικίνδυνον, θεωρούμενον πολλάκις και δυσθεράπευτον. Το καύμα τούτο, λέγεται συνήθως ‘’βούλωμα καλλικαντζάρων’’. Προς τούτοις πιστεύεται ότι κατά τας νύκτας των δωδεκαημέρων αυτών συχνάκις επισκέπτονται τας οικίας των ανθρώπων, και επειδή πολύ φοβούνται την πυράν της εστίας και προ πάντων του καπνού, δια ταύτα ουρούσιν επί της πυράς και ούτω την σβύνουσιν. Δεν τολμώσιν όμως να πλησιάσωσιν εις του οίκου εκείνου εις του οποίου καίονται δρύινα ξύλα. Μετά την παρέλαυσιν τοων δωδεκαημέρων, οι Καλλικάντζαροι λίαν πρωί εγείρονται κατά την ημέραν κατά την οποίαν εορτάζεται η βάπτισις του Χριστού και αφόυ παραλάβωσι τα υπάρχοντα των εκκιούσιν εν των οικίων και των διαφόρων άλλων μερών είθα παρέμενου και μεταβαίνουσιν εις το μέρος εξού ήλθον. Σπεύδουσι δε όσω το δυνατόν να απέλθωσι ταχύτερου διότι φοβούνται πολύ τους ιερείς, οίτινες, συμβαίνει συνήθως, κατά την ημέρα των Θεοφάνειων, εξέρχονται δια να αγιάσωσι τα διάφορα μέρη και τας οικίας των ανωριτώντων. Η σπουδή μετα της οποίας φεύγουσιν ένεκα φόβου προς τους ιερείς εκδηλούνται και εκ την από παλεκοτάτου χρόνου διασωθέντων εν τις μνήμη των ανθρώπων ακολούθων στίχων. Φεύγατε να φύγουμε γιατ’ έφτασε ο Τουρλόπαππας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του μας άγιασε τον κώλο μας και την κωλοτρουπίδα μας.

Άγνωστος συλλογέας

Δωδεκαήμερα καλούνται αι ημέραι εκ από της ημέρας καθένι εορτάζεται η του Χριστού γέννησις νέχρι της ημέρας, καθ’ή εορτάζεται η βάπτισις αυτού. Κατά τας ημέρας ταύτας δώδεκα ούσας τον αριθμόν πιστεύεται ότι επισκέπτουντας τους ανθρώπους οι δαιμόνιοι Καλλικάντζαροι χαρακτηριστικά τούτων είνε ανθρωπόμορφοι- τσωνοφόροι-εμφανίζονται πάντοτε ως σκιθεια, στερούντας δηλαδή κάτω άκρων- είνε προγάστορες-λίαν ευκίνητοι εις δένδρον, και από στέγης εις στέγην , εν καταπλησσούση ταχύτητι και εν τέλει λίαν κακοποιά στοιχεία. Αι δώδεκα ημέρας καθιάς παραμένουσι μεταξύ των ανθρώπων οι Καλλικάντζαροι, θεωρούνται αποφράδες και δια τούτο δεν επιτρέπεται ούτε γάμος να γίνειται ούτε βάπτισις. Επίσης δεν επιτρέπεται ούτε να λούηται κανείς, ούτε να πλύνενται ενδύματα. Αν δε ποτε συμβή να υποστή τις καύμα θεωρείται τούτο λίαν κακόν και επικίνδυνον, θεωρούμενον πολλάκις και δυσθεράπευτον. Το καύμα τούτο, λέγεται συνήθως ‘’βούλωμα καλλικαντζάρων’’. Προς τούτοις πιστεύεται ότι κατά τας νύκτας των δωδεκαημέρων αυτών συχνάκις επισκέπτονται τας οικίας των ανθρώπων, και επειδή πολύ φοβούνται την πυράν της εστίας και προ πάντων του καπνού, δια ταύτα ουρούσιν επί της πυράς και ούτω την σβύνουσιν. Δεν τολμώσιν όμως να πλησιάσωσιν εις του οίκου εκείνου εις του οποίου καίονται δρύινα ξύλα. Μετά την παρέλαυσιν τοων δωδεκαημέρων, οι Καλλικάντζαροι λίαν πρωί εγείρονται κατά την ημέραν κατά την οποίαν εορτάζεται η βάπτισις του Χριστού και αφόυ παραλάβωσι τα υπάρχοντα των εκκιούσιν εν των οικίων και των διαφόρων άλλων μερών είθα παρέμενου και μεταβαίνουσιν εις το μέρος εξού ήλθον. Σπεύδουσι δε όσω το δυνατόν να απέλθωσι ταχύτερου διότι φοβούνται πολύ τους ιερείς, οίτινες, συμβαίνει συνήθως, κατά την ημέρα των Θεοφάνειων, εξέρχονται δια να αγιάσωσι τα διάφορα μέρη και τας οικίας των ανωριτώντων. Η σπουδή μετα της οποίας φεύγουσιν ένεκα φόβου προς τους ιερείς εκδηλούνται και εκ την από παλεκοτάτου χρόνου διασωθέντων εν τις μνήμη των ανθρώπων ακολούθων στίχων. Φεύγατε να φύγουμε γιατ’ έφτασε ο Τουρλόπαππας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του μας άγιασε τον κώλο μας και την κωλοτρουπίδα μας.

dc.contributor.author	Άγνωστος συλλογέας
dc.coverage.spatial	Αρκαδία
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:08:51Z
dc.date.available	2016-01-15T11:08:51Z
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295360
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Δωδεκαήμερα καλούνται αι ημέραι εκ από της ημέρας καθένι εορτάζεται η του Χριστού γέννησις νέχρι της ημέρας, καθ’ή εορτάζεται η βάπτισις αυτού. Κατά τας ημέρας ταύτας δώδεκα ούσας τον αριθμόν πιστεύεται ότι επισκέπτουντας τους ανθρώπους οι δαιμόνιοι Καλλικάντζαροι χαρακτηριστικά τούτων είνε ανθρωπόμορφοι- τσωνοφόροι-εμφανίζονται πάντοτε ως σκιθεια, στερούντας δηλαδή κάτω άκρων- είνε προγάστορες-λίαν ευκίνητοι εις δένδρον, και από στέγης εις στέγην , εν καταπλησσούση ταχύτητι και εν τέλει λίαν κακοποιά στοιχεία. Αι δώδεκα ημέρας καθιάς παραμένουσι μεταξύ των ανθρώπων οι Καλλικάντζαροι, θεωρούνται αποφράδες και δια τούτο δεν επιτρέπεται ούτε γάμος να γίνειται ούτε βάπτισις. Επίσης δεν επιτρέπεται ούτε να λούηται κανείς, ούτε να πλύνενται ενδύματα. Αν δε ποτε συμβή να υποστή τις καύμα θεωρείται τούτο λίαν κακόν και επικίνδυνον, θεωρούμενον πολλάκις και δυσθεράπευτον. Το καύμα τούτο, λέγεται συνήθως ‘’βούλωμα καλλικαντζάρων’’. Προς τούτοις πιστεύεται ότι κατά τας νύκτας των δωδεκαημέρων αυτών συχνάκις επισκέπτονται τας οικίας των ανθρώπων, και επειδή πολύ φοβούνται την πυράν της εστίας και προ πάντων του καπνού, δια ταύτα ουρούσιν επί της πυράς και ούτω την σβύνουσιν. Δεν τολμώσιν όμως να πλησιάσωσιν εις του οίκου εκείνου εις του οποίου καίονται δρύινα ξύλα. Μετά την παρέλαυσιν τοων δωδεκαημέρων, οι Καλλικάντζαροι λίαν πρωί εγείρονται κατά την ημέραν κατά την οποίαν εορτάζεται η βάπτισις του Χριστού και αφόυ παραλάβωσι τα υπάρχοντα των εκκιούσιν εν των οικίων και των διαφόρων άλλων μερών είθα παρέμενου και μεταβαίνουσιν εις το μέρος εξού ήλθον. Σπεύδουσι δε όσω το δυνατόν να απέλθωσι ταχύτερου διότι φοβούνται πολύ τους ιερείς, οίτινες, συμβαίνει συνήθως, κατά την ημέρα των Θεοφάνειων, εξέρχονται δια να αγιάσωσι τα διάφορα μέρη και τας οικίας των ανωριτώντων. Η σπουδή μετα της οποίας φεύγουσιν ένεκα φόβου προς τους ιερείς εκδηλούνται και εκ την από παλεκοτάτου χρόνου διασωθέντων εν τις μνήμη των ανθρώπων ακολούθων στίχων. Φεύγατε να φύγουμε γιατ’ έφτασε ο Τουρλόπαππας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του μας άγιασε τον κώλο μας και την κωλοτρουπίδα μας.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 622, σελ. 18, Τσίριμπας. Α, Αρκαδία
dc.relation.sourceindex	622
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_04096w, D_PAA_04096w2, D_PAA_04096w3
dc.subject.legendtitle	Δωδεκάημερα και Καλλικάντζαροι
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΔ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	264644/Αρκαδία

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Δωδεκάημερα και Καλλικάντζαροι

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές