Καιμπίλιδες

Οι Καιμπίλιδες, ή Κάιδες (Καλικάντζαροι) θεωρούνται ανθρωπόμορφα ισχνότατα εύθυμα μεν αλλά κακοποιά διαμόνια, περιτετυλιγμένα εις μεγάλην καπόταν, άτινα γεννώνται συνήθως κατά το δωδεκαήμερον. Κατά την εις την γήν ολιγοήμερον διαμονήν αυτών ανδρίζονται και αναπτύσσονται κατά την ημέραν και ενεδρεύουσιν εις σκοτεινά και απρόσιτα σπήλαια, την δε νύκτα συγκροτούσι χορούς μεθ’ετέρων δαιμονίων, εισέρχονται εις τας οικίας και υποκρύπτονται εν τη καπνοδόχη ίνα παρασύρωσι τα περί την εστίαν θερμαινόμενα παιδία, διο αι μητέρες παρεμποδίζουσι τα τέκνα αυτών να κάθηνται παρ’αυτή ίνα μη ανάρπαστα παρ’αυτών γίνωσι δεν τολμώσι δε να εισέλθωσιν εις οικίαν εις ήν ευρίσκεται μέλας κύων ή αλέκτωρ, ή μελανολαβή μάχαιρα ήτις δεν απέκοψε ποτέ κρόμμυα, και το σταυροκόπημα επί της θύρας της οικίας είνε κατ’αυτών νικηφόρον όπλον. Τα κατά την νύκτα της 24 προς την 25 του μηνός Μαρτίου ήτοι την εορτήν του Ευαγγελισμού συλλαμβανόμενα έμβρυα άτινα έπεται να γεννηθώσι περί το δωδεκαήμερον, τα μεν άρρενα ενδέχεται να γίνωσι Καλικάντζαροι, τα δε θήλεα Στρίγλαις (υπνοβάτιδες), αίτινες υπνοβατούσιν εν αναισθησία περιπλανόμεναι εν νυκτί. Τα δε σαββατογεννημένα τέκνα ουδέποτε επηρεάζονται υπό Καλικανζάρων ή άλλων εναερίων δαιμονίων.