Οι καλικαντζάροι

Άμμα σπάρτει παιί του Εβγαγγελισμού (Ευαγγελισμού) το βρά(δ)υ, (γ)εννιέται τα Χριστούγεννα, τα λοιπονίς (το λοιπόν) είτε (γ)εννηθεί αρσενικό το λέσι καλικάντζαρον, άν είναι γκόρη τήνε λέσι Γιαλλού. Φτός(αυτός) ο Καλικάντζαρας εν (δεν) γκοιμάται τα Χριστούγεννα, παρά (γ)υρίζει κ'ι' άμμα βρεί άθρωπο τον πνίει και σίντας οι άθρωποι του σπιgιού τον παίρνουσι χαπάρι πως (γ)υρίζει και τον καταλάβουσι, του βάλλουν μπρός του ένα κόισ'σινο που 'σει τρύπες πολλές και μετρά τες και φωνάζει πικραμμένα κ'ι' αναθθεματίζει τομ πατέρα και την μάναν του, κ'ι' όντας θα ξημερώσει πάει πλιό και πφέφτει, κι άν τον νιώσει καένας εν του μιλεί, γιατί φοάται.