Μια φρουρά ήτανε η ‘μέρα που γεννιούντανε οι Χριστούς. Το βράδυ είχαμε συναχθή στην πλατεία όλοι οι παπούδες και λέγαμε πολλά παλιά. Τότες ου παπούς μου ήτανε 102 ετών. Μας έλεγε ότι ‘όταν ήτανε μικρό παιδί χρόνια τώρα πολλά είδανε κατά το ηλιοβασίλεμα μέσα στο χωριό εκεί που καθόμαστε εμείς μια συνοδειά. Ήτανε κάτι μικροί άνθρωποι με μακρυά ουρά με μεγάλα αυτιά αδύνατοι αχαμνοί και μικροί στο σώμα σα κείνα τα παιδιά που γεννιούνται. Εκρατούσαν στα χίρια τα όλοι τα από ‘να ραβδί. Οι τελευταίος είχε κάτι κι σφίριζε. Όλοι μαζί ίλιγαν τραούδια. Όλοι εμείνανε ακίνητοι και σταματήσαμι να συζητάμε. Αυτοί έκαναν πουλλές φορές στράτες μέχρι που ‘νας κάτι υπουψιάστικε κακό σα να ‘ναι κι έκαμι του σταυρού του και άρχισε απού μέσα σιγά του ‘’πιστεύω’’. Μετά όλα μας αρχινίσαμι του ‘’πιστεύω’’ σα κάποιος να μας το ‘πε. Τότις αυτοί που κάναν τσι βόλτες εφύγασι αφού ου αρχηγούς τους έβγαλι μια πουλύ δυνατή σφυριξιά. Επήγαμι κι είδαμι κι που πιρπατούσα χάμου ήσαν ακαθαρσίες και μύριζαν άσκημα σα του σκύλου. Αυτοί που τα καναν αυτά ήσανε οι σατανάδες που έρχονται μόλις μαθαίνουνε ότι γεννήθηκε ο Χριστός. Τις ημέρες αυτίς είναο όλα ανοιχτά κι πρίπει να προσέχη κανένας.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν.

Μια φρουρά ήτανε η ‘μέρα που γεννιούντανε οι Χριστούς. Το βράδυ είχαμε συναχθή στην πλατεία όλοι οι παπούδες και λέγαμε πολλά παλιά. Τότες ου παπούς μου ήτανε 102 ετών. Μας έλεγε ότι ‘όταν ήτανε μικρό παιδί χρόνια τώρα πολλά είδανε κατά το ηλιοβασίλεμα μέσα στο χωριό εκεί που καθόμαστε εμείς μια συνοδειά. Ήτανε κάτι μικροί άνθρωποι με μακρυά ουρά με μεγάλα αυτιά αδύνατοι αχαμνοί και μικροί στο σώμα σα κείνα τα παιδιά που γεννιούνται. Εκρατούσαν στα χίρια τα όλοι τα από ‘να ραβδί. Οι τελευταίος είχε κάτι κι σφίριζε. Όλοι μαζί ίλιγαν τραούδια. Όλοι εμείνανε ακίνητοι και σταματήσαμι να συζητάμε. Αυτοί έκαναν πουλλές φορές στράτες μέχρι που ‘νας κάτι υπουψιάστικε κακό σα να ‘ναι κι έκαμι του σταυρού του και άρχισε απού μέσα σιγά του ‘’πιστεύω’’. Μετά όλα μας αρχινίσαμι του ‘’πιστεύω’’ σα κάποιος να μας το ‘πε. Τότις αυτοί που κάναν τσι βόλτες εφύγασι αφού ου αρχηγούς τους έβγαλι μια πουλύ δυνατή σφυριξιά. Επήγαμι κι είδαμι κι που πιρπατούσα χάμου ήσαν ακαθαρσίες και μύριζαν άσκημα σα του σκύλου. Αυτοί που τα καναν αυτά ήσανε οι σατανάδες που έρχονται μόλις μαθαίνουνε ότι γεννήθηκε ο Χριστός. Τις ημέρες αυτίς είναο όλα ανοιχτά κι πρίπει να προσέχη κανένας.

dc.contributor.author	Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
dc.coverage.spatial	Κοζάνη, Κρόκος
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:08:41Z
dc.date.available	2016-01-15T11:08:41Z
dc.date.issued	1965
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295144
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια φρουρά ήτανε η ‘μέρα που γεννιούντανε οι Χριστούς. Το βράδυ είχαμε συναχθή στην πλατεία όλοι οι παπούδες και λέγαμε πολλά παλιά. Τότες ου παπούς μου ήτανε 102 ετών. Μας έλεγε ότι ‘όταν ήτανε μικρό παιδί χρόνια τώρα πολλά είδανε κατά το ηλιοβασίλεμα μέσα στο χωριό εκεί που καθόμαστε εμείς μια συνοδειά. Ήτανε κάτι μικροί άνθρωποι με μακρυά ουρά με μεγάλα αυτιά αδύνατοι αχαμνοί και μικροί στο σώμα σα κείνα τα παιδιά που γεννιούνται. Εκρατούσαν στα χίρια τα όλοι τα από ‘να ραβδί. Οι τελευταίος είχε κάτι κι σφίριζε. Όλοι μαζί ίλιγαν τραούδια. Όλοι εμείνανε ακίνητοι και σταματήσαμι να συζητάμε. Αυτοί έκαναν πουλλές φορές στράτες μέχρι που ‘νας κάτι υπουψιάστικε κακό σα να ‘ναι κι έκαμι του σταυρού του και άρχισε απού μέσα σιγά του ‘’πιστεύω’’. Μετά όλα μας αρχινίσαμι του ‘’πιστεύω’’ σα κάποιος να μας το ‘πε. Τότις αυτοί που κάναν τσι βόλτες εφύγασι αφού ου αρχηγούς τους έβγαλι μια πουλύ δυνατή σφυριξιά. Επήγαμι κι είδαμι κι που πιρπατούσα χάμου ήσαν ακαθαρσίες και μύριζαν άσκημα σα του σκύλου. Αυτοί που τα καναν αυτά ήσανε οι σατανάδες που έρχονται μόλις μαθαίνουνε ότι γεννήθηκε ο Χριστός. Τις ημέρες αυτίς είναο όλα ανοιχτά κι πρίπει να προσέχη κανένας.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2959, σελ. 270, Αγγέλου Δευτεραίου, Κρόκος Κοζάνης, 1965
dc.relation.sourceindex	2959
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_03878w, D_PAA_03878w2
dc.informant.name	Ζαχαριδάκης, Δημήτριος
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.informant.age	76
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΔ
dc.informant.informations	Αγράμματος
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	735562/Κοζάνη, Κρόκος

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές