Ήταν βροχερός ο καιρός και πήγα στην στρούγκα να κοιμηθώ. Μόλις καθάρισε ο καιρός έβαλα τα πρόβατα να κοιμηθούν στο μπαίρι. Εκεί έπεσα να κοιμηθώ και δίπλα τα σκυλιά στα πόδια μου. Ακούω προβάτων φωνή να βελιάζη. Σηκώθηκα και πήγα, προς την φωτήν που βέλιαζε η προβατίνα. Μόλις πάω κατακεί την φωνάζω και φεύγει προς πάτι σούδες προς λιβάδι. Ξανά πλάγιασα και ξαναέρχεται. Ήταν άσπρη προβατίνα. Και εκεί στο Τσέγκο επάνω μας είχαν ‘πή ότι βγαίνει φάντασμα και να φυλαγόμαστε. Σηκώνομαι και την βλέπω να σταματάει 100 μέτρα. Είδα ότι δεν ήταν δικιά μου και ήταν κάτι άλλο. Φωνάζω τα σκυλιά σιγά και την κοιτάζει το σκυλί και ούτε πήγε κατά κεί. Τότε εγώ ξάπλα εγώ και ύπνο. Το πρωί το λέω το και το το χωριό και μου είπαν ότι ήταν φάντασμα αφού μου είπαν προηγουμένως να φυλαγώμαστε διότι τα είχαν πάθει και άλλοι αυτό.