Ο Χαμόδρακος

Είναι ο ίδιος ο Ντιβέτσικας, Ήσκιος, Κωλοπάνης στην Παλούκοβα. Τον λένε έτσι, γιατί φαίνεται σα σκυλάκι μέσ’στα πράματα άλλοτε σα γαιδούρι, σα γίδα και σα γυναίκα. Πααίνει και μαρκαλάει τα πρόβατα και η γέννα τους μαυρίζει ως το πρωί πεθαίνουν. Για να γλυτώσουν απ’αυτό το κακό, περνούν τα πράματα νύχτα μέσα σε χωριό. Τους βγάνουν τα κουδούνια και τα διαβάζουν σε άλλο μέρος. Ο χαμόδρακας, βλέπεις, σε χωριό δεν περνάει και χάνει το ντορό τους. Επίσης τα πράματα που ψοφούν, τα χώνουν. Δεν πρέπει να τα φάη όρνιο, γιατί τότε το κακό αυγατίζει. Ούτε και να νοματίζη κάνει ο τσιοπάνος για το κακό που τον βρήκε. Εγώ το είδα αυτό το ζουλάπι το τουφεκάς, σκούζει σα μικρό παιδί και χάνεται.