Ζουλάπι(το).Ούτω νοείται κει λέγεται δαιμόνιον τι, εξωτικόν τι φονεύον αιφνιδίως τα ποίμνια κατά των ποιμένων γνώμων αποδιδόντων ή αυτό τους αιφνιδίους θανάτους των αιγοπροβάτων, εις οι αρχαίοι απέδιδον αυτάς εις τα πάνα. (Αρ. 131-122)[Λάβωμα]= το ζουλάπι. Ούτω χρησιμοποιείται η λέξη εν παγκρατίω, ως και το ελαβώθη το πρόβατον= εφαγώθη υπο ζουλάπι. (Αρ. 131-129). [Χαμοδράκι(το)]=το άλλο λεγόμενον ζουλάπι (Αρ. 131-119)