Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΣταυρόπουλος, Κωνσταντίνος
dc.coverage.spatialΆδηλου τόπου
dc.date.accessioned2016-01-15T11:08:38Z
dc.date.available2016-01-15T11:08:38Z
dc.date.issued1953
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/295086
dc.languageΕλληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΚάποτε πότε άξαφνα, είναι καταξαστεριά και ντίπ ολότελα αέρας δεν φυσάει, παρουσιάζεται στα γίδια μας ή στα πρόβατά μας ένα ξωτικό πράμα, σαν ίσκιος-σαν ένα μικρό κατάμαυρο σύννεφο και διαβαίνει γλήγορα από πάνω τους. Τα πλάκωσε ο ίσκιος, όπως λέμε ημείς οι τσοπάνηδες. Άλλοτε πάλι το ξωτικό παρουσιάζεται σαν ζαγάρι και άλλοτε σαν τραί. Εδώ και λίγες μέρες παρουσιάστηκε στα γίδια μας σαν τραί. Η φάτσα του είναι και σαν τραγίσια, αλλά μοιάζει και σαν ανθρώπινη! Είναι όμως πολύ άσχημο. Είναι στραβοπόδαρο και σουράει σαν τσοπάνος και καβαλλικεύει τα γίδια ή τα πρόβατα. Τα γίδια μου άμα καβαλλίκεψε μερικά-προτιμάει τα τραγιά-τάπιασε ένας τέτοιος φόβος, τέτοιος πανικός, όπως λένε και στο στρατό, που έφευγαν σαν δαιμονισμένα! Τα σκυλιά εξακολούθησε ο Κούστας-σαούργιασαν, ντίπ δεν αλίχταγαν. Σε καμμιά πεντακοσαργιά μέτρα που πήγα να τα μαζέψω, βρήκα έξ τραγιά-τα καλύτερα-ψόφια και με το συμπάθειο-το πισινό τους μέρος κατάμαυρο σαν το κάρβουνο! Αυτό το ξωτικό τραί άλλοι το λένε, όπως ακούμε από τσοπάνηδες από άλλα μακρυνά χωριά-από τα τζουμέρκα. Άγραφα και από Μωραίτες, ίσκιο, άλλοι σμερδοί, άλλοι ντιβέτσκα (Σαρακατσάνικη λέξις). Ημείς το λέμε Κολοπάνη, επειδής καβαλλικεύει τα πράματά μας. Άμα πάθουν τα πράματά μας απ’αυτό το διαβολεμένο ξωτικό, τα παίρνομε μόλις σκάσει τ’αστέρι (ο Αυγερινός) και τα πηγαίνομε μια ώρα μακριά. Εκεί σκάβομε ένα χαντάκι πέντε μέτρα μάκρος, ένα πλάτος και ένα βάθος και αφού το σκεπάσωμε, περνούμε ένα ένα από μέσα τα πράματά μας. Ο Κολοπάνης μόλις καταλάβει ότι τούφυγε το κοπάδι, ψάχνει και βρίσκει το ντόρο του και τρέχοντας φτάνει ως το λαγούμι που φτιάσαμε. Εκεί χάνει το ντόρο τους. Απηλπισμένος, γυρίζει τότες πίσω μ’ένα χλιβερό σκούξιμο και με ένα δυνατό σούριγμα! Μόνον έτσι μπορούμε και γλυτώνουμε τα πράματά μας, απ’αυτό το καταραμένο ξωτικό!
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.sourceΚ. Σταυροπούλου, Ο κεκρυμμένος θησαυρός των λαϊκών παραδόσεων, Αθήναι, 1953, σελ. 15 – 18
dc.relation.sourceindexΟ κεκρυμμένος θησαυρός των λαϊκών παραδόσεων
dc.relation.sourcetypeΒιβλίο
dc.description.bitstreamD_PAA_03819w, D_PAA_03819w2
dc.informant.nameΚούστας, Αριστείδης
dc.informant.genderΆνδρας
dc.subject.legendΠαράδοση ΚΓ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname390903/Άδηλου τόπου


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές