Η Γοργόνα ήτον αντρωμένη (αντρειωμενη), (δ)εν είσεν ιταιρόν της (ταίρι της) τα καράβζια στα παννιά και κείνη τα σταματούσε με το άπλωμα των σ’σεριών της (χεριών) κι αρσινούσε (άρχιζε) το τρα(γ)ούιν που λώλλαινε. Κι ο καπετάνος ορμούσε να την ψάσει που τα μαλλιά, που τον ανέπλεκα και ξαπλωτά στηθ θάλλασα, κι ήπνί(γ)ετο. Η Γοργόνα ήτον που τημ μέσην και κάτω ψάρι κι όσοι περνούσαν ανάμεσα Τέλεντος και Καστελλιού, για να ξεγλυτώσουν, η (δ)ένναν τον καπετάνο στο κατάρτι κι ηστουππαλιάζαν κείνοι τα αφσιά (αυτιά) τους ο καπετάνος που ήκουεν τα τρα(γ)ούιν της Γοργόνας, που τηλ λαχτάρα του μελιτωμού της ησπαρτάρει κι’ ηνεκούφα κ’ι’ ηχτύπα, ώσπου περνούσαν το μπογάζι. –Τη Γοργόνα λένε, πως την σκότωσεν ο άι-Κωσταντίνος, που ‘ναι στο Κάστρο της Τέλεντος. Την τελευταία παραλλαγή την άκουσα στον Εμποριό (τοποθεσία στην άκρα-δυτική προέκταση της Καλύμνου), απόμερο λιμάνι, με λίγα σπίτια βοσκών και ρεσπέρηδων (σκαφτιάδων-σπορέων), από τη Σεβαστή Πετζιαλίνα και τον άντρα της, Αντώνη, ίσαμε ογδόντα χρόνων-το 1903-που ανέκαθεν κατοικούσαν στο Εμπόριο, που βλέπει άντικρυ, ανατολικά, το Καστέλλι και μεσημβρινά την Τέλεντο. Ποτέ δεν πάτησαν σε Σκολειό. Την άκουσαν ως μου είπαν, από το στόμα του πάπου τους.

Ζερβός, Ιωάννης

Η Γοργόνα ήτον αντρωμένη (αντρειωμενη), (δ)εν είσεν ιταιρόν της (ταίρι της) τα καράβζια στα παννιά και κείνη τα σταματούσε με το άπλωμα των σ’σεριών της (χεριών) κι αρσινούσε (άρχιζε) το τρα(γ)ούιν που λώλλαινε. Κι ο καπετάνος ορμούσε να την ψάσει που τα μαλλιά, που τον ανέπλεκα και ξαπλωτά στηθ θάλλασα, κι ήπνί(γ)ετο. Η Γοργόνα ήτον που τημ μέσην και κάτω ψάρι κι όσοι περνούσαν ανάμεσα Τέλεντος και Καστελλιού, για να ξεγλυτώσουν, η (δ)ένναν τον καπετάνο στο κατάρτι κι ηστουππαλιάζαν κείνοι τα αφσιά (αυτιά) τους ο καπετάνος που ήκουεν τα τρα(γ)ούιν της Γοργόνας, που τηλ λαχτάρα του μελιτωμού της ησπαρτάρει κι’ ηνεκούφα κ’ι’ ηχτύπα, ώσπου περνούσαν το μπογάζι. –Τη Γοργόνα λένε, πως την σκότωσεν ο άι-Κωσταντίνος, που ‘ναι στο Κάστρο της Τέλεντος. Την τελευταία παραλλαγή την άκουσα στον Εμποριό (τοποθεσία στην άκρα-δυτική προέκταση της Καλύμνου), απόμερο λιμάνι, με λίγα σπίτια βοσκών και ρεσπέρηδων (σκαφτιάδων-σπορέων), από τη Σεβαστή Πετζιαλίνα και τον άντρα της, Αντώνη, ίσαμε ογδόντα χρόνων-το 1903-που ανέκαθεν κατοικούσαν στο Εμπόριο, που βλέπει άντικρυ, ανατολικά, το Καστέλλι και μεσημβρινά την Τέλεντο. Ποτέ δεν πάτησαν σε Σκολειό. Την άκουσαν ως μου είπαν, από το στόμα του πάπου τους.

dc.contributor.author	Ζερβός, Ιωάννης
dc.coverage.spatial	Κάλυμνος
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:08:38Z
dc.date.available	2016-01-15T11:08:38Z
dc.date.issued	1958
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295078
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Η Γοργόνα ήτον αντρωμένη (αντρειωμενη), (δ)εν είσεν ιταιρόν της (ταίρι της) τα καράβζια στα παννιά και κείνη τα σταματούσε με το άπλωμα των σ’σεριών της (χεριών) κι αρσινούσε (άρχιζε) το τρα(γ)ούιν που λώλλαινε. Κι ο καπετάνος ορμούσε να την ψάσει που τα μαλλιά, που τον ανέπλεκα και ξαπλωτά στηθ θάλλασα, κι ήπνί(γ)ετο. Η Γοργόνα ήτον που τημ μέσην και κάτω ψάρι κι όσοι περνούσαν ανάμεσα Τέλεντος και Καστελλιού, για να ξεγλυτώσουν, η (δ)ένναν τον καπετάνο στο κατάρτι κι ηστουππαλιάζαν κείνοι τα αφσιά (αυτιά) τους ο καπετάνος που ήκουεν τα τρα(γ)ούιν της Γοργόνας, που τηλ λαχτάρα του μελιτωμού της ησπαρτάρει κι’ ηνεκούφα κ’ι’ ηχτύπα, ώσπου περνούσαν το μπογάζι. –Τη Γοργόνα λένε, πως την σκότωσεν ο άι-Κωσταντίνος, που ‘ναι στο Κάστρο της Τέλεντος. Την τελευταία παραλλαγή την άκουσα στον Εμποριό (τοποθεσία στην άκρα-δυτική προέκταση της Καλύμνου), απόμερο λιμάνι, με λίγα σπίτια βοσκών και ρεσπέρηδων (σκαφτιάδων-σπορέων), από τη Σεβαστή Πετζιαλίνα και τον άντρα της, Αντώνη, ίσαμε ογδόντα χρόνων-το 1903-που ανέκαθεν κατοικούσαν στο Εμπόριο, που βλέπει άντικρυ, ανατολικά, το Καστέλλι και μεσημβρινά την Τέλεντο. Ποτέ δεν πάτησαν σε Σκολειό. Την άκουσαν ως μου είπαν, από το στόμα του πάπου τους.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Γιάννης Ζερβός, Ιστορικά παραμυθολογήματα, προλήψεις, στοιχεία, κακά πνεύματα, παραδόσεις, Δωδεκανησιακό αρχείο 3, Κάλυμνος, 1958, σελ. 242-243
dc.relation.sourceindex	Δωδεκανησιακό Αρχείο, 3
dc.relation.sourcetype	Περιοδικό
dc.description.bitstream	D_PAA_03810w, D_PAA_03810w2
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΒ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	261506/Κάλυμνος

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές