Μνια φορά επήγαινε 'ς τη Χώρα ο Λαμπροκωσταντής. Κι οντέν επέρνανε 'ς τον Άι Σάββα είδεν-ε κ'εκάθουντανιε 'ς τσύ νώμους ντου δυό κεφαλές. Και ό,τι ώρα τσ'είδε, 'φοβήθηκε κ'επήγε ως τον Αρμυρό. Και 'ς τον Αρμυρόν είπεν-ε. Άγιε Σάββα μου, βοήθηξέ με, και κάθα χρόνο δα σου κάνω τσ'άρτους. Και το ντελόγω 'φύγαν οι κεφαλές, κι απο 'κεί πέρα τσ'ήκανε κάθα χρόνο.