Στα Λιάδια (βορ.) εκειά είχε ένα σπηλάδι που εκάθετο ο πάππους μου με άλλους κ’εξωμέναν κ’ένα βράυ ετέλεψεν τους το νερό και θέλαν και ‘α πιούν ήτο βράυ και φοούντο μα θέλαν και να πιούν γιαυτό ‘ποφάσισαν και πααίναν ‘ά πάρουν νερό απ’τη βιστέρνα πήραν το νερό και τρεχοί ήρταν γιατί εθωρούσαν αλλόκοτα πράματα ήμπαν μέσα είχαν όμως κ’ένα σκύλλο που ο σκύλλος μόλις ήμπαν εγαύγιζε συνέχεια, (δ)εν σταματούσε, μόλις κούκισε ο πετεινός σώπασε το σκυλλί και το πρωί ηύραν το σκασμένο.