Η νέα ώρα

Καλά ημείς το 1916 μετεβάλλομεν την φυσικήν εις του τόπον μας ώραν και κλλάξαμεν ταύτων, όπως αλλάζομεν τα υποκάμισά μας. Αλλά υπάρχει και κάτι τι είς την αλλαγών της ώρας. Όπερ είναι δύσκολον αν μη αδύνατον να εφαρμοσθή. Είς την Γορτυνίαν πιστεύουν ότι κάθε βρύση έχει και την νεράιδα της, όπως και που δένδρου έχει το Στοιχειό του. Αι νεράιδες και τα στοιχειά εξερόνται εκ της ημερινή των κρύπτως κατά τας νύχτας. Μένουσι δε ούτως εκτός αυτής τα με στοιχειά υποκάτ΄των δένδρων, αι δε νεράιδες εις την βρύσην κατά της νυκτερινάς ώρας επί της δωδεκάτης, ότε πλέον άμα λαλήση ο άσπρος κόκκορας αποσύρονται και επανέρχονται εκ τας κρύπτας των. Τούτο ένεκεν οι άνθρωποι δεν του ξιδεύουσι και δεν διέρχονται από δένδρον ή βρύσιν αν δεν παρέλθη κ’ δωδεκάτη της νυκτός, διότι ο διερχόμενος προ ταύτης λαβώνει. Ήδη είναι ανάγκη να ειδιποιηθώσι τα στοιχειά και οι Νεράιδες και αλλάξωσι την ώραν των. Βεβαίως θα απορή ο αναγνώστως πως είναι δυνατόν να ειδοποιηθώσιν οι κακοποιοί ούτοι δαίμονες προς σωτηρίαν των φιλέργων μάλιστα ανθρώπων, οίτινες εκ της φιλεργίας των εγείρονται πολύ γρήγορα και πολλάκις πλανόμενοι εγείρονται προ της δωδεκάτης της νυκτός, δια να μη παθώσι. Τούτο και έν κολον είναι και ωφέλημοι, διότι εν τω κόσμω τούτω υπάρχουσες οι Βρυκόλακες, τα αμφίβια ταύτα όντα, οι κοινώς αδερφοφάγοι, οίτινες συμφέρον έχουσι δια να μη απολεσθώσι οι συγγενείς των, των οποίων τα άλευρα τρώγουσι, διότι κατά την παροιμίανα ο βρυκόλακας τρώει από τη γενεκά του’’ να ειδοποιήσωσι τους ολετήρας δαίμονας να μεταβάλλωσι την ώραν των, ίνα μη κι έτι τούτο καταστραφώσιν αδίκως οι δι’αυτούς και μόνον ζώντες και εργαζόμενοι συγγενείς των.