Τα στοιχειά του Γράμμου

Στην κορφή στη Σκάλα τημ Πληκαδίτ’κη εκεί π’αγναντεύονται απ’οχπίσω τα βουνά τα Γράμμοστας είναι μια μικρή λίμν’ έτσ’σα λούτσα, πόχει κάμποσο νερό απ’τα χιόνια που λειών’ν και κατασταλάζ’ν σ’αυτή. Μέσα σ’αυτή τη λίμν’, όπως μου μολογούσε ο Κώστα Λόης απ’τις Πληκάδες, ζάει ένα στοιχειό, κι όντας πάν’ν τα πρόβατα κι αργκελέδες να πιούν νερό το βάχτ’το γιόμα στην άκρ’στη λίμν’, βγαίν’ το στοιχειό, αρπάζ’ από κένα και το τρώει. Απ’ οχπέρ από τη Σκ΄΄αλα κατά το Γραμμοστιάνκο είναι έν’ άλλο στοιχειό μέσα σε μια σπλιά. Αυτά τα δυο στοιχειά έχ’ν έχτρα κι αμάχ, δε θέλ’να ιδή τα’ένα τ’άλλο και τρώγουνται. Στα χινοπώρια, όντας αρχνάν και φέγ’ν οι βλάχ’απ τα βουνά και ρημάζ’ ο τόπος. Τότες αυτά τα δυό στοιχειά αρχ’νούν τόμ πόλεμο που βογγούν τα βουνά κι οι ράχες. Ετούτο πού είναι στη Σκάλα πολεμάει και ρίχνει κούτσουρα δαδί από το λόγγο το Ντεντσιώτ’κο, τ’ άλλο πάλε μάτα το Γραμμοστάν’κο πολεμάει με Κεφάλα κεφελοτύρια από τα στρούγγες τς Γράμμοστας και τα Νικολίτσας. Για… ο Μίχα Μπέλλος ο Αρβανιτόβλαχος, που ζάει ως τα σήμερα κι έχ’εκατόν πέντε χρόνια, το ειδε τόσες βολές το στοιχειό τα Σκάλας και θέλ’σε να το σκοτώσ’για να του πάρ’τα φλουριά πόχ’μέσα στην κοιλιά τα’, μόν’ δε μπορούσε να τραυήξ’ τηγ κουμπούρα απ’τις σιλιάχ’του, γιατί τότρεμαν τα χέρια. Κι ο Χαλίμ’ς κι ο Νότσκας από τα Πληκάδες έχουν ακουστά ‘πο τα παλιούς γι αυτά τα στοιχειά. Τέτοια στοιχειά είναι και στη λίμν’ στο Σμόλιγκα, όπως μούλεγε ο Νκιόλα Τέλ’ς απ’το Κεράσοβο που τα είδε κι όλας με τα μάτια του.