Εμφάνιση απλής εγγραφής

Τα στοιχειωμένα πετσίνια

-Γιατί το λέτε ‘’στο Κακό’’ εκείνον τον τόπον εκείγια πέρα σιμά στο Πριγιόν ; είπα μια βολά πρόπερσι, πούημουν στα μπάνια του Ιζβόρ’ στο μπανιώτ’ το Λάμπη, που κάποτες κάνει και το μπάτζιο στις στρούγγες στα χωριά. Και δεν ξέρ’ς μου λέει ο Λάμπης, γιατί το λέν ‘’στο Κακό’’ ;. –Άμ’ πούθε να ξέρω, του λέω, εγώ είμαι από ξένο χωριό και πρώτ’ φορά προχτές πέρασα ‘π’εκεί.. –Ά! Γίνκε μεγάλο κακό σ’αυτόν τον τόπο… θάφ’κε χωριό.. λέει ο Λάμπης, γιατί οπκάτ’ απ’το β’νό το Στρέγγλας, όπως τόχ’ ακουστά ‘πο τα γεροντ’ς ήταν ένα μικρό χωριό, ίσια με καμιά τριανταριά σπίτια, μόν’μια νύχτα κατάκατσ’ ο τόπος, ξεκόπ’κε το σκέμπ’ τς Στρέγγλας, όπως τόχ’ακουστά ‘πό τα γεροντ’ς ήταν ένα μικρό χωριό, ίσια με καμιά τριανταριά σπίτια, μόν’μια νύχτα κατάκατσ’ ο τόπος, ξεκόπ’κε το σκέμπ’τα Στρέγγλας γκυλίσκαν κοτρώνια πέτρες μεγάλες και πολλές και σέπασαν όλο το χωριό. Δεν είδες τα πεσμένες πέτρες που δείχν’ το χαλασμό και φον’κό που γίν’κε ;… Μοναχά τα ‘ρνίθια του χωριού αυτουνού στοίχειωσαν και τρών’τα στάρια και τα καλαμπόκια που ‘χαν στ’αμπάρια τους οι χωριανοί και πολλές βολές τα μεσάν’χτα βγαίν’ν και λαλούν και να ιδής τι φόβια πούειν η λαλιά τα. Τα’άκουσα με τα’αυτιά μ’τόσες βολές π’αράδιζα νύχτα για να μάσω το νερό στ’αυλάκ’… -Τα’άκ’σα κι εγώ γκουρμπάνια μ’, τα πετείνια π’λαλούσαν στο ‘’Κακό’’ μου λέει η Γιώταινα η κτρά, μια βδομηντάρα μπάμπω Ιζβορίτ’σα πόκανε κι αυτή μπάνια κι άκουσε τηγ κουβέντα μας. –Ήμουν μικρό τσιουπί, γκουρμπάνια μ’, και πηγαινάμαν νύχτα για ξύλα μ’άλλες γυναίκες κατ’τη λακκιά του Κώστα κι ότ’ζυγωσάμαν στο ‘’Κακό’’ σμά στο πετρένιο το Κόν’σμα, ‘κεί που πετρώθκε το χωριό και γίνκ’ο χαλασμός ακ’σάμαν τα πετείνια, που λαλούσαν έτσ’φόβια και σάμ πήγαμαν ψίχα σμώτερα είπαμαν τρείς βολές με το νού μας το ‘’Κύργι αλέησον’’ και τσώπασαν. Τ’άκ’σε κι ο Νάσιος ο Στυλιάρας κι ο Βασίλ’ς ο αυλακάς κι η Χούχαινα κι άλλ’ χωριανοί…μοναχά που δεν τάειδαμον, γιατ’άμα ζ’γωσ’ άνθρωπος καιπιώνονται σαν οι πειρασμοί… μακρυγια π’ εδώ… χώνουνται και κρύβονται, γκουρμπάνια μ’, μέσα στις ρούπες σαν οι δαιμονοπείραξες… Αί .. γκουρμπάνια μ’…

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής