dc.contributor.author | Μέγας, Γ. Α. | |
dc.coverage.spatial | Λήμνος, Φυσίνη | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:08:24Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:08:24Z | |
dc.date.issued | 1938 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/294764 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Πιστεύουν ότι κάθε σπίτι έχ’ και τον ήσκιο του. Το θεωρούν ως φάντασμα, Αράπ’ που μπορεί να βλάψ’ τους ανθρώπους. Σ’ένα μέρος (Ζεματά, κοντά στον Κοντιά) ήταν ένας Αράπης. Εκτός ότι έκανε ταραχή μεγάλ’, έπιανε τους ανθρώπους και τους έπνιγε. Και στοιχειωμένο φίδ’ με κέρατα υπάρχ’ εκεί, κεφάλ’ κατσικιού. Αυτό το περιβόλ’ τώρα δεν το νοικιάζ’ κανείς. Πήραν φόβο. Το φίδ’ είναι ψηλό, με μεγάλα χείλια, βλέμμα αστραφτερό. Στο π’γαδ’ απάν στη Γούδλα (φαρδύ πηγάδ και βαθύ) λέν ότι υπάρχ’ εκεί Αράπ’ς μες στο πγάδ, μεταμορφώνεται άλλοτε σε σκύλο, άλλοτε σε γάτα και πειράζ’ του διαβάτες. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Αρ. 1160 Β, σελ. 42, Γ. Μέγας, Λήμνος, Φυσίνη, 1938 | |
dc.relation.sourceindex | 1160 Β | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_03495w | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΚΑ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 258293/Λήμνος, Φυσίνη | |