Άμα χτίζαν του γκιουφύρ’ τα πασιά, δε στέκιταν κι τότι ον προυτουμάστουρας έχτσι τα γναίκα τα’ για να σταθή. Τότι στσίουσι του γκιουφύρ. Στη μές τα’ μιγάλ’ καμάρα απ’ του γκιουφύρ είχανι κριμασμένου ένα κυπρί. Κι λένι , άμα λαλούσι, χαλνούσι ου κιρός. Το βαλαν αυτό του κυπρί, γιατί του ξέταζαν μνιά βουλά. Τώρα πάησι του κυπρ! Κ’ είνι μαναχά ού ηλιτσους. Στου γκιουφύρ αυτό δεν άφναι οι Τούρκοι να περνάη καένας καβάλλα. Κι τις νιφάδις τις κατέβαζαν άμα πέρναι κάνα σμπιθιργιακό.