Λόγω της αποτόμου και βραχώδους κατωφερείας του Αράχθου και του Καλαρρυτινού σημειώνονται κατά καιρούς θύματα εκ κατακρημνίσεων τόσον από την πλευράν των Χουλιαράδων και Πετροβουνίου, όσον και από την πλευράν του Αμπελοχωρίου. Άνθρωποι και ζώα ευρίσκουν πολλάκις τον θάνατον. Ο λαός φαντάζεται ότι στα σημεία αυτά όπου χύνεται αίμα ανθρώπινο υπάρχουν ησκιώματα. Γι αυτό και προσκαλούνται οι ιερείς να διαβάσουν τρισάγιο εις τον τόπον του δυστυχήματος. Εάν δεν γίνη αυτό πιστεύουν ότι θα βγαίνουν τα ησκιώματα τη νύχτα και θα φωνάζουν. Ο κόσμος φαντάζεται ότι εις τα μέρη αυτά επαναλαμβάνονται τα δυστηχήματα, γιατί είναι ησκιωμένα. Πολλές φορές βλέπουν και φωτιές εκεί. Εκεί λέν που στάζει αίμα, κακό γίνεται δυστύχημα γίνεται. Το αίμα τραυά άλλο αίμα. Έτσι το λεν.