Μια φορά τ'αδέρφια μου σκάβαμε να ανοίξουμε πηγάδι για νερό. Εσκάβαμε πολλές μέρες και κάπου βρίκαμε τρία πιθάρια. Δεν τα πειράξαμε και τα ξεχώσαμε σιγά-σιγά και βρίκαμε μέσα κάρβουνα. Ήταν θησαυρός και επειδή τον βρίκαμε και δεν ξέραμε να ρωτήσουμε το στοιχειό που το φύλαγε τα έκαμε κάρβουνα. Το στοιχειό θα ήθελε κάτι να του δώσουμε. Έπρεπε να ξέρουμε πως το ρωτάνε και να του δίναμε ό,τι ζητούσε, αλλά μείς δεν γνωρίζαμεν από τέτοια, ήμαστε μικρά παιδιά τότε.