Θησαυροί

Ο θησαυρός εν Κύπρω καλείται ευρετή η λέξις ετυμολογείται εκ του ευρίσκω. Η ιδέα περί της υπάρξεως θησαυρών είναι γενική αλλά δεν είναι εύκολος η ανακάλυψις των, συμβαίνει δ’ έν ολιγίσταις περιπτώσεσι τυχαίως ν’ ανακαλυφθώσι τούτο όμως δεν συμβαίνει πάντοτε, διότι τυχαίως ν’ ανακαλυφθώσι τούτο όμως δεν συμβαίνει πάντοτε, διότι η ευρετή θεωρείται ιερόν αντικείμενον και πρέπει αγιός τις να ροματίση τινά (= οραματίση, εμφανισθή καθ’ ύπνους) προς ανακάλυψίν του. Ο οραματισθείς οφείλει να μεταβή εις το υπό του αγίου υποδειχθέν μέρος, χωρίς εις ουδένα ν’ ανακοινώση το όραμά του, ουδέ εις τον πλησιέστερον συγγενή του αφού δε μεταβή , όπου ο θησαυρός, πρέπει να σφραγίση τον τόπο δια του τύπου του Τιμίου Σταυρού όταν δε αρχίση να σκάπτη πρέπει να μη ονιλή αφού δε τον ανεύρη να τον μετακομίση εις την οικίαν του σιωπηλώς. Αν δε το ανακοινώση με την οραμάτισιν ή ομιλήση κατά την όρυξιν ή κατά την μετακόμισιν, ο θησαυρός θα χαθή και αντ’ αυτού θα εύρη άνθρακας εσβεσμένους. Η Επιστήμη Χαραλάμπου, κάτοικος του χωρίου Μονής της επαρχίας Λεμεσού, καταγομένη δε εκ του χωρίου Βάσας της παρά το χωρίον Σανίδας της ιδίας επαρχίας, γυνή εξηκοντούνις, μοί διηγήθη ότι ο Άγιος του χωρίου της ερομάτισε τον πατέρα της, ότι εις την τοποθεσίαν <Κούντουρος> υπάρχει ευρετή και να υπάγη προς ευρεσίν της ούτος δε αφού ηγέρθη εκ του ύπνου λίαν πρωί περιχαρής παρέλαβε την σύζυγόν του και μετ’αυτής μετέβη εις το υποδειχθέν μέρος. Υπήρξε δε μεγάλη η έκπληξις του, όταν εύρε μεν το αγγείον, όπως το περιέγραψεν εις αυτόν ο άγιος, αλλά κενόν. [Βλ. Πολίτου Παραδόσεις σελ. 1003.] (ανακάλυψιν του- Αυτ. σελ. 1008 κε.) ( άνθρακας εβεσμένους – Αυτ. σελ. 1001 κε.)