Ο σκύλος που μύριζε τα λεφτά
Είταν μια φορά ένας κυνηγός κ’ είχ’ ένα σκύλο , που ‘χε το ιδίωμα(72) να μυρίζ’ τα λεφτά.Κ’ είχε πάει στο Σμόβωλο(73) για κυνήγ’ . Είδε λοιπόν το σκυλί που πήγε σε κάτ’ δράχ’ και δεν ήφευγε. Λέει, < Τι ‘ναι κεί ; >. Πάει και βλέπ’ μια βαθιά τρύπα. Λέει <Λεφτά θα ‘χ’ εδωμέσα. Για να μυρίζ’ το σκυλί λεφτά θα ‘ χ΄>. Χών΄μέσα το τ’ φέκ΄, δεν ήβρισκε πάτο. Κόβ’ένα μακρύ καλάμ’ πάλ’ δεν ήβρισκε. Ανεβαίν’ τότε στο χωριό(74) και τ’ πήκαν πως εκεί μπορεί να ‘ναι ο θησαυρός που ‘χε κρύψ’ ένας ναυτ’κός Τριανταρίτ’ς. Τα’ν άλλη μέρα όμως ψόφ’σε το σκυλί κι έτσ’ δε μπορέσαν να ξαναβρούν τη dρύπα
Τόπος Καταγραφής
ΤήνοςΧρόνος καταγραφής
1971Πηγή
Αλέκου Ε. Φλωράκη, Τήνος, Αθήνα, 1971, σελ. 416, αρ. 55Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Τήνος, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT