Ο Μώρος

Σημ. Στ’ Αργοστόλι, όλα τα σπίτια που είναι παλιά, Βενετσιάνικα, δύσκολα νοικιάζονται, γιατί όλοι πιστεύουνε πως έχουνε το Μώρο. Ο Μώρος είναι στοιχειό του σπιτιού, κακός άνθρωπος ή Σαλανικό που η σχέση του με τους ενοίκους δείχνεται στις παρακάτω ιστορίες : α) Μια φάντρα κατοικούσε σ’ένα σπίτι που είγε το Μώρο. Τον ήξερε και τον περιποιότανε. Τούβανε κι’ έτρωε λιχουδιές,συκάδια και γλυκούδια κι’ εκείνος τση γιόμιζε το Ιουβαέλι τάλαρα και την έκανε πλούσια. (Μώρος= Μαύρος, Ιουβαέλι= πετσέτα του φαγητού) β)Η μαμή η Μωράτη, καθότανε κι’ αυτή σ’ένα τέτοιο σπίτι. Τάχε καλά με το Μώρο κι’ όλα τση πηγαίνανε καλά. Εγιόμιζε τις τσέπες της γλυκά από τα βαφτίσια και του πήγαινε. Εκείνος την είχε δοξασμένη και πλούσια. Μα όταν ξενσίμασε το σπίτι, εδυστύχεψε. Ο Μώρος τση τόπε : Μη φύγης, γιατί δεν είναι για καλό σου! Μ α εκείνη δεν τον άκουσε. Από τότες, ο πρώτος τση γυιός εστραβώθηκε. Εκείνη έπεσε από την άμαξα και κτύπησε. Όλα της πηγαίνανε κακά, γιατί ο Μώρος δε θέλει να τονε κακοβλέπουνε. Μα τόκαμε η μαμή αυτό (που έφυγε από (ο σπίτι)για να σώση την ψυχήν της. Γιατί όποιος έχει με το Μώρο παρεές, πάει στην Κόλαση.γ) Αν παραμονέψη κανείς, καταλαβαίνει εύκολα, ποια σπίτια έχουνε το Μώρο.΄Γιατί τα βράδυα βγαίνει στο παράθυρο με την τζιμπούκα του και καπνίζει. (τσιμπούκα=τσιμπούκι μεγάλο)