Ο θησαυρός έν Κύπρω καλείται ευρετή η λέξις ετυμολογείται εκ του ευρίσκειν. Η ιδέα περί της υπάρξεως θησαυρών εν Κύπρω είναι γενική αλλά δεν είναι εύκολος η ανακάλυψις των σημβαίνει εν ελαχίσταις περιπτώσι τυχαίως ν’ ανακαλυφθώσι τούτο όμως δεν γίνεται πάντοτε, διότι η ευρετή θεωρείται ιερόν αντικείμενον και δέον αγιός τις να ροματίση τινά προς ανακάλυψίν του. Ο οραματισθείς οφείλει να μεταβή είς τον υπό του αγίου υποδειχθέντα τόπον, χωρίς εις ουδένα ν’ ανακοινώση το όραμάν του, ουδέ εις τον πλησιέστερον συγγενή αφού δε μετάβη, όπου ο θησαυρός,δέον να σφραγίση τον τόπον δια του τύπου του Τιμίου Σταυρού όταν δε αρχίση να σκάπτη πρέπει να μη ομιλή αφού δε τον ανεύρη να τον μετακομίση είς την οικίαν του πάλιν σιωπηλώς. Αν δε το ανακοινώση μετά την οραμάτισιν ή ομιλήση κατά την όρυξιν ή κατά την μετακόμισιν, ο θησαυρός θα χαθή και αντ’αυτού θα ευρεθώσιν εσβεσμένοι άνθρακες. (Εις τα Σύμμεικτα Λαογραφικά θα δημοσιεύωνται και άλλαι μικραί λαογραφικαί συμβολαί, μη μαθητικαί, όπως π.χ η του κ. Φαρμακίδου. Σ.Συντ. Η πρώτη παράγραφος αυτολεξεί εδημοσιεύθηκε υπό του συγγραφέως είς την Λαογραφίαν τ. Ε’ (1915) σ.223. Σημ. Αποκάλυψιν θησαυρού δι’ έ νυπνίου αναφέρουσι πολλαί ελληνικαί παραδόσεις ο επιφαινόμενος καθ’ ύπνους και υποδεικνύων τον θησαυρόν είναι ή ο φύλαξ αυτού Αράπης ή του κοιμωμένου η μοίρα ή αγιός τις. Ως επί το πλείστον δε, καθά γράφει εν ταις ‘’Ελλ.παραδόσεσι’’ του ο αείμνηστος Ν.Γ. Πολίτης ‘’δι’ ενυπνίου πιστεύεται, ότι αποκαλύπτεται εις τους ανθρώπους, ο τόπος, όπου είναι κεχωσμένος θησαυρός την αποκάλυψιν δε δια ονείρου αναφέρουσι και αι Ασίζαι της Κύπρου( Τομ. Α’. 266, Β’.264 εν ΜΒ Σάθα τ.ς.σ. 221,471), επιβάλλουσαι είς τον ονειρευθέντα την υποχρέωσιν να ζητήση από τον Ρήγα την άδειαν της σκαφής προς εύρεσιν του θησαυρού. Η δε Σολωμονική περιέχει εξορκισμόν, δι’ ού προσκαλείται το φυλάττον τον θησαυρόν στοιχείον, επιφανέν καθ’ ύπνους είς τον εξορκιστήν, να δηλώση υπο τίνας όρους δέχεται να φύγη ή, αν δεν συναινεί να καταλίπη τον θησαυρόν, να δηλ΄πωση και τούτο. Ενίοτε λέγεται, ότι βλέπει εν ονείρω ο άνθρωπος αυτόν τον θησαυρόν και τον τόπον , όπου κείται, και ότι εξυπνήσας και σκάψας τον ανευρίσκει.) (ροματίση= Να δηλώση δι’οράματος (ονείρου) )
Τόπος Καταγραφής
ΚύπροςΧρόνος καταγραφής
1923Πηγή
Ξ. Φαρμακίδης, Κυπριακαί παραδόσεις περί θησαυρού, Κυπριακά Χρονικά Α΄ (1923), σελ. 206-207Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Κυπριακά Χρονικά, Α, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT