Στο μέγα, μώλος,κ στου Ταπιώτη είναι ένας αράπης κι έχει φλουριά τρείς αναπλιές και τα βγάνει κάθα ντίς και ντάι και τα λιάζει στο φεγγάρι. Μιαν κοπανιά ένας βοσκός επαράμινε τα οζά ντου στον Ανάβλοχο στο Βρυσίδι από πάνω, και θωρεί στου Ταπιώτη κι ελαμπύριζε απού ‘φεγγεν ο κόσμος γύρου γύρου. ‘’Μωρέ υντά ‘ναι που λαμπυρίζει εκέ πέρα και φέγγει όλος ο κόσμος! Να πάω θέλω ‘γω να δώ’’ Σηκώνεται και πάει στου Ταπιώτη και βρίσκει ‘ναν αράπη κι ήλιαζε τρείς αναπλιές φλουριά. Ο αράπης ωστό να τόνε δή του φωνιάζει Οπίσω! Οπίσω! Να κετονέ το μαστραπά να πα να μου φέρης νερό απού το Βρυσίδι.Στραβέ, πάτησε απάνω στα φλουριά.Ανίν επάθιενε όσα ‘θελα πατήση ήθελα του πομείνουνε, μόνο παίρνει το μαστραπά να πάη να γεμίση κι ωστό να γιαγείρη μου δ΄εκούστηκεν αράπης μουδ’ εκουστήκανε φλουριά. Επόμεινεν του μόνον ο μαστραπάς κι ήτονε χρυσός. (μώλος= πέτρα συμπαγής, Ταπιώτη= τοπωνύμιο, ντάι= απο τακρου εις τακρον, Ανάβλοχο= βουνό Β.Δ Λατσίδας)

Λιουδάκη, Μαρία

Στο μέγα, μώλος,κ στου Ταπιώτη είναι ένας αράπης κι έχει φλουριά τρείς αναπλιές και τα βγάνει κάθα ντίς και ντάι και τα λιάζει στο φεγγάρι. Μιαν κοπανιά ένας βοσκός επαράμινε τα οζά ντου στον Ανάβλοχο στο Βρυσίδι από πάνω, και θωρεί στου Ταπιώτη κι ελαμπύριζε απού ‘φεγγεν ο κόσμος γύρου γύρου. ‘’Μωρέ υντά ‘ναι που λαμπυρίζει εκέ πέρα και φέγγει όλος ο κόσμος! Να πάω θέλω ‘γω να δώ’’ Σηκώνεται και πάει στου Ταπιώτη και βρίσκει ‘ναν αράπη κι ήλιαζε τρείς αναπλιές φλουριά. Ο αράπης ωστό να τόνε δή του φωνιάζει Οπίσω! Οπίσω! Να κετονέ το μαστραπά να πα να μου φέρης νερό απού το Βρυσίδι.Στραβέ, πάτησε απάνω στα φλουριά.Ανίν επάθιενε όσα ‘θελα πατήση ήθελα του πομείνουνε, μόνο παίρνει το μαστραπά να πάη να γεμίση κι ωστό να γιαγείρη μου δ΄εκούστηκεν αράπης μουδ’ εκουστήκανε φλουριά. Επόμεινεν του μόνον ο μαστραπάς κι ήτονε χρυσός. (μώλος= πέτρα συμπαγής, Ταπιώτη= τοπωνύμιο, ντάι= απο τακρου εις τακρον, Ανάβλοχο= βουνό Β.Δ Λατσίδας)

dc.contributor.author	Λιουδάκη, Μαρία
dc.coverage.spatial	Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:08:06Z
dc.date.available	2016-01-15T11:08:06Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/294359
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Στο μέγα, μώλος,κ στου Ταπιώτη είναι ένας αράπης κι έχει φλουριά τρείς αναπλιές και τα βγάνει κάθα ντίς και ντάι και τα λιάζει στο φεγγάρι. Μιαν κοπανιά ένας βοσκός επαράμινε τα οζά ντου στον Ανάβλοχο στο Βρυσίδι από πάνω, και θωρεί στου Ταπιώτη κι ελαμπύριζε απού ‘φεγγεν ο κόσμος γύρου γύρου. ‘’Μωρέ υντά ‘ναι που λαμπυρίζει εκέ πέρα και φέγγει όλος ο κόσμος! Να πάω θέλω ‘γω να δώ’’ Σηκώνεται και πάει στου Ταπιώτη και βρίσκει ‘ναν αράπη κι ήλιαζε τρείς αναπλιές φλουριά. Ο αράπης ωστό να τόνε δή του φωνιάζει Οπίσω! Οπίσω! Να κετονέ το μαστραπά να πα να μου φέρης νερό απού το Βρυσίδι.Στραβέ, πάτησε απάνω στα φλουριά.Ανίν επάθιενε όσα ‘θελα πατήση ήθελα του πομείνουνε, μόνο παίρνει το μαστραπά να πάη να γεμίση κι ωστό να γιαγείρη μου δ΄εκούστηκεν αράπης μουδ’ εκουστήκανε φλουριά. Επόμεινεν του μόνον ο μαστραπάς κι ήτονε χρυσός. (μώλος= πέτρα συμπαγής, Ταπιώτη= τοπωνύμιο, ντάι= απο τακρου εις τακρον, Ανάβλοχο= βουνό Β.Δ Λατσίδας)
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 1162 Β, σελ. 24-25, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938
dc.relation.sourceindex	1162 Β
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_03087w, D_PAA_03087w2
dc.informant.name	Μαυράκη, Αντριαννιά
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	80
dc.subject.legend	Παράδοση Κ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	6697802/Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές