Στα χασάπικα, εκεί παρουσιαζότανε ένας αράπης τη νύχτα, στις δώδεκα ακριβώς. Έβγαζε τα φλουριά και τάβοσκε. Κι όποιος περνούσε την ώρα κείνη κι’ έρριχτε κάτω ένα μαντήλι, το σακκάκι του, το καπέλο του ή ότι άλλο ρούχο του. Όσα φλουριά θα σκέπαζε, έμεναν εκεί και τα παίρνειν αυτός.