dc.contributor.author | Τσίριμπας, Δημήτριος Α. | |
dc.coverage.spatial | Αρκαδία, Φαλαισία | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:08:01Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:08:01Z | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/294243 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Είναι και ειδικοί άνθρωποι, που ξεμακάζουν. Έχουν τα λιόκρινα, δηλαδή κερατάκια μικρά στοιχειωμένου φιδιού, τα οποία πέφτουν, όταν τριφτή σε κανα ύφασμα ή άλλο μαλακό πράγμα, το οποίον του ρήγνουν, όταν το ιδούν. Τα φίδια μάλιστα αυτά, σε ωρωμένη εποχή του έτους, επιζητούν να ίδουν άνθρωπο, όχι δια’ να τον βλάψουν, αλλά διότι θέλουν να τους ρήξουν κάτι να τρίψουν τα κέρατα τους, που ται τρώνε (=ερεθίζουν,ενοχλούν). Λοιπόν πηγαίνουν σ’αυτούς, που έχουν τα λιόκρινα για να τα ρήξουν. Παίρνουν ένα ποτήρι νερό και ρήγνουν τα λιόκρινα και παρατηρούν αν έκανε το νερό μπορμπουλήθρες ή όχι. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Αρ. 767 – 438, Φαλαισία Αρκαδίας, Τσίριμπας | |
dc.relation.sourceindex | 767 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_02975w | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΙΗ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 262526/Αρκαδία, Φαλαισία | |