Λιόκουρνο

Τον παληό καιρό στην Κρήτη υπήρχαν όφιδες φαρμακεροί και είχανε κέρατα. Λένε πως ήσανε ερχωμένοι στην Κρήτη κολυμπητά από το Μισίρι. Ο Άγιος Τίτος τα εξωλόθρεψε, όπως και κάθε δηλητηριώδες ερπετό της Κρήτης. Των φιδιών αυτών τα κέρατα και οι γλώσσες έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Έχει και του Αγιοκωσταντινάτου τη χάρη, διώκει τις σφαίρες. Τα σημερινά χρόνια τέθια πράμματα δεν υπάρχουν, μα αν καμμιά φορά παρουσιαστή μπροστά του κιανενούς ένας τέθιος όφις, πρέπει νάναι τρομητερός να ρίξη μάνι μάνι απάνω ντου έναν άσπρο πανί, να πέσουνε τα κέρατα. (Ως θεραπευτικόν επί άφτρας π.χ επί αναφυλαξίας κλπ. Βάζεις το λιόκουρνο στο νερό, το αφίνεις στα άστρα να αστρονομιστή και μετά πίνεος το νερό νηστικός, κάνεις επαλείψεις, μπουκώματο κλπ. Ως προφυλακτικόν από τα μάγια και τις σφαίρες το κρατείς απάνω σου. Στον Αλβανικό Πόλεμο εφωδίαζα με φυλαχτά από αγιωτικά και.