Μια φορά εκυνηγούσανε το χταπόδι ;φωνάζει λοιπόν στη μάννα του : -Μάννα,με κυνηγάνε να με πιάσουνε! –Μη φοβάσαι,δε μπορούνε να σου κάμουν τίποτα. –Μάννα,με καμακίσανε! –Μη φοβάσαι,παιδί μου,δεν πεθαίνεις. –Μάννα με πιάσανε και με κοπανίζουνε! –Μη φοβάσαι! –Με γουλίζουνε. –Μη φοβάσαι! – Με βάνουνε στη φωτιά να με ψήσουνε. –Μη φοβάσαι! –Με βάνουνε στο ξύδι. –Άχ λέει, τώρα σ’έχασα,παιδί μου! (ξύδι=στο κρασί)
Τόπος Καταγραφής
Λευκάδα, Μεγανήσι, ΒαθύΧρόνος καταγραφής
1958Πηγή
Λ. Α. αρ. 2276, σελ. 259, Δ. Λουκάτος, Μεγανήσι Λευκάδος, (Βαθύ), 1958Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2276, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Κοινή ελληνικήΣυρτάρι
Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Παράδοση ΙΣΤΣτοιχεία πληροφορητή
Πάλμος, Ματθαίος Άνδρας 20Συλλογές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Σχετικές εγγραφές
Προβολή εγγραφών σχετικών με κείμενο, συλλογέα, δημιουργό και θέματα.
-
Να μη φοβάσαι τον άνθρωπο που μεθάει από κρασί, γιατί θα ξεμεθύση, να φοβάσαι εκείνον που μεθάει από ψωμί, γιατί δεν ξεμεθάει
Άγνωστος συλλογέαςΠερί εγωιστού πλουσίου