Μια αφορά μου έλεγε ο παππούς ότι ήταν μια οικογένεια η μέλισσα και ο σκαντζόχοιρος. Ο σκαντζόχοιρος λέει ότι η μάννα τους ήταν άρρωστη. Η άρρωστη μάννα εκάλεσε στις τελευταίες της στιγμές τον σκατζόχοιρο. Εκείνη την ώρα που τον κάλεσε ο σκατζόχοιρος έφραζε το αμπέλι του με παλιούρια και λέει ότι έχω δουλειά δεν θα ‘ρθω. Τότε η μάννα του τον καταράστηκε με τα παλιούρια που φράζεις να γυρίσουν όλα στη ράχη του. Μετά έκανε πίττα. Είχε το σκαφίδι από πάνω και το πλαστήρι από κάτω. Η χελώνα είπε ότι δεν μπορώ κάνω την πίττα τύρα και δεν θα ‘ρθω.Τότε η μάννα της την καταράστηκε να γυρίση το σκαφίδι απάνω σου και το πλαστήρι από κάτω και να τα σέρνεις σ’όλη σου τη ζωή μαζί σοου.Μετά εφώναξε τη μέλισσα. Η μέλισσα εκείνη την ώρα ζύμωνε και όπως ήταν με τα ζυμάρια στα χέρια της έτρεξε αμέσως να δή την μάννα της.Τότε η μάννα της μόλις την είδε την ευχήθηκε ότι πιάνεις μέλι να γίνεται,όλα τα λουλούδια του κόσμου να είναι δικά σου,όλοι να έχουν την ανάγκη σου και όχι εσύ,γι αυτό τώρα η μέλισσα κάνει το μέλι και γυρίζει παντού σ’όλα τα λουλούδια εμείς δε την έχουμε ανάγκη γιατί με το μέλι μας γίνεται καλά ο άρρωστος και το χρησιμοποιούμεν στο γάμο για να είναι γλυκεία η νύμφη