Όλα τα ζούbερα μιλούσα bρώτα.Κ ‘όdεν ήκαμεν ο θεός τα’αθρώποι και ήβαλενε στη bαράδεισο τον Αδάμ και την Εύα ο αφιάτης(=λαφιάτης)εζήλευενε πως ήδωσενε ο θεός τη χάρι ευτή των αθρώπω και για να τσι κάμη ν’αμαρτάνουνε επήενε μέσα από ένα καάμι κ’ήβγηκενε στη gορφή του κααμιού κ’είπε τση Εύας :γιατί δε dρώτε από τα μήλα φτά.Ο θεός που σας απαγορεύει φοβάται να μη ίνετ ανώτεροι από ‘κείνο.Απο τότες είνη το καάμι κόbοι για να μη είνόύο κουφό να περνά ο αφιάτης. (καάμι=καλάμι, gορφή=κορφή, ίνετ=να μη γίνετε, είνη=εγίνη)
Τόπος Καταγραφής
Νάξος, ΦιλώτιΧρόνος καταγραφής
1959Πηγή
Λ. Α. αρ. 2303, σελ. 61, Στεφ. Ημέλλου, Νάξος, (Φιλώτιον), 1959Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2303, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT