Αρκοβασίλτς

Αρκοβασίλτς, ήτοι χονδροειδής σαν την αρκούδα και αγροίκος Βασίλειος. Η παροιμιώδης λέξις λέγεται σκωπτικώς επί παντός προσώπου, είς δε την γένεσον αυτής υπόκειται μύθος, ότι η αρκούδα είναι μεταμεμορφωμένη από άνθρωπον ανομαζόμενον Βασίλειον. Έναν καιρόν σίτ εδεβένεν ο Χριστόν ας έναν κεράς αφκακές είδεν απάν έναν κεράς αφκακές είδεν απάν έναν π’έτρωεν κερά σαατόν έλεγαν ατον Βασίλ. Άρ ετσάθεν αφκά, νεγκασμένος πα έτον, ετέρεσεν αποκάθεγκαν και είπεν ατον "σύρον αδαφκά έναν δύο κερά’ σα άς τρώγω κ’ εγώ". Εκείνος πα, ντο να έξερεν ντο έτον ο Χριστόν! Εθέλεσεν να κομπών η ατον, έτρωεν τα κερά’σα κ’ εσύρνεν αφκά τα πιπίλα. Ατότες ο Χριστόν εκατερέθεν κ’ είπεν ατον "άμον ντ’ εξέβες με τα τέσσερα απάν ‘ς σο κεράς, αέτς να κατηβαίντς και πορπατής". Ατό έτον ο Βασίλτς οντές εκατέβεν έρθεν απάν ‘ς σα τέσσερα κ’ εέντον άρκος. Μια φορά εκεί που περνούσε ο Χριστός αποκάτω από μια κερασιά είδε απάνω κάποιο πούτρωγε κεράσια, τούτον τον έλεγαν Βασίλη. Λοιπόν στάθηκε αποκάτω, ήτο και πολύ κουρασμένος, κοίταξε απάνω και του είπε "ρίξε κάτω ένα δύο κεράσια για να φάγω κ’ εγώ". Εκείνος όμως - που νάξερε πως ήτο ο Χριστός! - θέλησε να τον γελάση και για τούτο έτρωγε τα κεράσια κ’ έριχνε κάτω τα κουκούτσια. Τότε ο Χριστός τον κατηράσθηκε και του είπε "όπως βγήκες απάνω ‘ς την κερασιά με τα τέσσερα, έτσι και να κατέβης και περπατήσης". Αυτό είπε ο Χριστός κι ο Βασίλης κατεβαίνοντας άρχισε να περπατάη’ ς τα τέσσερα κ’ έγινε αρκούδα. Εν ετέρα παραλλαγή του μύθου αναφέρεται συκή, εξ ής ο Βασίλειος έρριπτε τους φλοιούς των σύκων προς τον Χριστόν. Η πρώτη αιτία της γενέσεως του μύθου είναι η ευκολία, με την οποίαν αναρριχάται εις τα απωροφόρα δένδρα το ζώον τούτο.