Εμφάνιση απλής εγγραφής

Ύμνος γαιδάρου

Ο γάιδαρος εδίδαξεν εις τους ανθρώπους το κλάδευμα των αμπέλων, διόπερ και οι πρώτοι διδαχθέντες Ναυπλίεις έστησαν αυτώ εν τη πόλη των μαρμάρινον άγαλμα δι’αιτίαν τοιαύτην. Όταν ο γάιδαρος αφήνετο ελεύθερος να βοσκήση εις το Αργολικόν πεδίον, εν μέσω των αμπέλων αίτινες δεν εκλαδεύοντο και δια τούτο είχον βλαστούς μεγάλους, αυτός έτρωγε τα προσφιλή αυτώ κλάματα, αφήνων τα προς τον κορμόν (πρέμνον) τμήματα αφάγωτα, διότι ήσαν χονδρά και δύσπεπτα. Οι Ναυπλιείς παρετήρησαν κατά την επερχομένην άνοιξιν ότι τα λέιψανα ταύτα του γεύματος του γαιδάρου, αν έδινον βλαστούς ου μόνον ζωκρούς αλλά και πλήρεις σταφυλών. Μιμηθέντες ούν αυτόν, έκοψαν τους κλάδους των κλωμάτων κατά τον χειμώνα όπως και ο γάιδαρος, αφήνοντες μόνον τα προς το κούρβουλον τμήματα των κλημάτων με δύο ή τρεις οφθαλμούς (μάτια) και ούτως εγέμισε το Ναύπλιον από σταφύλια.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής