Ο Τάτουλας

Επάνω στο βουνό στη Σελίτσα είναι ένα χόρτο, ο τάτουλας (μανδαγόρας) και η ρίζα του είνια ίδιος άνθρωπος. Έχει κεφάλι, χέρια κορμί, πόδια, ούλα του. Άμα είναι αρσρνικός ο τάτουλαςέχει και τ' άχαμνα του και ο θηλυκός πάλι ξεχωρίζει. Ο τάτουλας αυτός είναι απαράφταστος για όλα τα πονίδια. Ένα κομματάκι από δαύτον να έχης και να τρίψης λιγουλάκι μέσα στον καφέ και να τόνε δώκης να το πιή εκεινού που έχει το πονίδι, χωρίς να το ξέρη όμως ο ίδιος, θα του περάση το πονίδι. Τον τάτουλα αυτόν είναι πού δύσκολο να τον εύρη κανείς. Μόνο ένας καλόγερος από τη Χρυσοκελλαριά που είχε διαβασμένα ούλα τα βιβλία, πήγε μάζ' με του βλάχους επάνω στη Σελίτσα και ψάξανε, ψάξανε και τόνε βρήκανε. Βρήκανε και σερνικόν και θηλυκόν από τότες όμως που πέθανε εκείνος ο καλόγερος δεν ξέρουνε πως να ξεχωρίσουνε τα φύλλα του και δε ματαβρήκαν άλλον.