Γλώσσα

Τσαβελίδα, λυκάκ, σκυλάκ'. Σημ. Λέγεται οτι ήτο νύμφη της ήτις ετσαβίλιζε την πενθεράν της ήτις την καταράσθη και ούτως εκείνη έμεινεν εν ω την ετσάβλιζε (= επανελάμβανε μετά μορφασμόν τα δή εκείνης λεγόμενα) και μετεβλήθη εις φυτόν”.