Η Αχιά
“Κοντά στα Σιάννα κάτω από τον Ακραμύτη έχει ένα μεγάλον γκρεμμό που τον λέν Αχιά γιατί από εκέι επάνω γκρεμίστηκεν μια όμορφη κοπέλλα που την έλεγαν Αχιά. Η Αχιά αγαπουσέ τρελλά ένα νέο, που την συμπαθούσε κι αυτός πολύ, Δεν ήτο όμως τυχερό να παρτούν γιατί σε λίγο πέθανεν ο νεός από κακήν αρρώστεια κι η Αχιά από την σκάσην της επήεν κο' έπεσεν από τον γκρεμόν αυτόν”. Η Αχιά αυτή αν δεν είναι η Αχαία Μήτηρ Δήμητρα θα είναι η Ηχώ (Αχώ δωρικ.) που ετυρρανίστηκεν από την Ήραν να επαναλαμβάνη την τεευταίαν λέξιν σαν θα μιλούν οι άνθρωποι γιατί με την φλυαρίαν της εμπόδιζε την θέαν να τσακώση τον άνδρα της, που ερωτοτροπούσε με τες Νύμφες.
Τόπος Καταγραφής
ΡόδοςΧρόνος καταγραφής
1930Πηγή
Αναστ. Γ. Βρόντη, Παραδόσεις και Τραγούδια, Ρόδος, 1930, σελ. 16, αρ. 8Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Της Ρόδου: παραδόσεις και τραγούδια, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT