Βορειότερον τούτων (των δασών των αφιερωμένων εις τον Άγ. Δημήτριον και Αγ. Γεωργίον παρά την Σιάτιστα σώζεται εις βράχος, όστις μακρόθεν έχει το σχήμα του ίππου Μπαλαμπάνη”. Κάποιος δρών το επώνυμο Μπαλαμπάνης έκοπτεν εις το βέρος εκείνο ξύλα και κατέστρεφε το δάσος. Η τιμωρία του όμως δεν βράδυνε να επέλθη φοβερά, ο ίππος τον οποίον είχε μέθ' εαυτού και έβοσκεν εκεί πλησίον απελιθώθη και ματαίως κατόπιν ανεζήτει ν' ανεύρη αυτόν, πάθων σύγχισιν των φρένων του. Γεγονός ωσαύτως απολιθώσεως, παρόμοιον προ τ' αναφερόμενα εν τη αρχαία μυθολογία παραδείγματα απολιθώσεων άπαντα τις έξωθεν και του εγγύς προς τον ανωτέρω βράχον χωρίου Γαλατινής, όπου υπάρχουν βράχοι κατά σειράν έχοντες μορφήν ανθρώπων επιβαινόντων ίππων, μεταξύ δ' αυτών χωρίζει μορφή οποία με νύμφην, οι δε λοιποί φαίνεται οτι είναι οι συνοδεύοντες αυτήν, οι συμπέθεροι, εξ' ου έλαβε το σύμπλεγμα των βράχων αυτών την ονομασίαν “συμπεθεριακό”. Υπάρχει δε η παράδοσις οτι η απολίθωσις αυτή εγένετο από τον Θεόν, προς τιμωρίαν των δια τα ηθικά ανοσιουργήματά των.