Άμα κάνη καμμιά φορά κρύο το Μάρτη, λέμε που έβαλε τη γριά κάτω από το καζάνι γιατί του είπε “Πρίτς, Μάρτη μου”. Ήτανε να βγή ο Μάρτης, λοίπον ήβοσκε η γριά : “Πρίτς, Μάρτη μου δε σε φοβάμαι πια.” Και δανείστηκε ο Μάρτης μια μέρα απ' το Φλεβάρη κι' έκανε ένα κρύο δυνατό που την έβαλε τη γριά κάτω απ' το καζάνι. Ψόφησαν τ' αρνιά, πέθανε κι η γριά απ' το κρύο.