Δε σε φοβούμαι, κουτσοφλέβαρε, χιονίζεις δε χιονίζεις, τα ρίφια μου ξεχιόνισα, τ’ αρνιά μου στσ’ όρους τα ’χω. Το είπε μια γριά στο Φλεβάρη την ύστερη μέρα του. Ο Φλεβάρης θύμωσε και δανείστηκε μιαν ημέρα κι εχιόνισε κι εψόφησαν όλα τα αρνιά της κι αυτή μπήκε κάτω από το χάρκωμα για να γλυτώση.