Του δε Μαρτίου ιδίως φοβείται ο λαός τας 3 τελευταίας ημέρας (βλ. Και Δρίμες) και δια την κατ' αυτάς συμβαίνουσαν πολλάκις κακοκαιρίαν και ονομάζει βάβες. Λκέγεται δε και το εξής περί αυτών : ολίγον τι εξώθεν της Άρτης, γραία τις την τελευταίαν ημέραν του Μαρτίοτ εκαυχήθη ούτω πώς : “στην πομπή σ' γέρο – Μάρτη, τ' αρνοκάτσικα μ' τα 'βγαλα”. Ο γέρο Μάρτης όμως θυμυθείς δανείζεται δυό η μέρας παρά του Φεβρουαρίου και καταστρεφεί δια βαρυτάτου χειμώνος και την γραίαν και το ποιμνιόν της.