Επιστεύετο παρά τους απλοϊκούς της νήσου Ίμβρου ότι προμνημονεύτων χρόνων έξηεν αυτή παρά τω ακρωτήριω τω υπό των ναυτιλωμένων ονομαζομένω «της γριάς τα τυριά» δράκαινα της γραίας ποιμένις έχουσα πάμπολλα ποίμνια αιγών. Ότι δε ετυροκόμειτο γάλα αυτών κατεβίβαζεν εις τον αιγιαλόν τοις τυροίς, δια των οποίων εσχηματίζεν ολοκλήρους βράχους και εφόρτου επί των πλοίων. Χειμώνα τινά κατά μήνα Μάρτιον είχε σύμβη δρυμύ ψύχος, κατά το τέλος του μηνός η γραύς ποιμένις καυχωμέν είπε προς τον Μάρτιον. – Πούρτ Μάρτ μπήκες, βγήκες τα κατσικάκια μ’ δεν τα πάγωσες. Τότε ο Μάρτιος οργισθείς εδανείσατο παρά του Φεβρουαρίου δύο ημέρας, καθ’ ας εποίησε δρυμύτατον ψύχος και θα επαγώνενα πάντα τα ποίμνια της γράος δρακαίνης αν μη αυτή προλαμβάνουσα εκάλυπτε δια του τεραστίου ποιμενικού αυτής λέβητος, ενώ τυροκόμει, τρείς χιλιάδες εριφίων, ήτοι κατά την έκφρασιν των Ιμβρίων χίλια μίγδια, χίλια κούτλα και χίλια με τα κέρατα. Τα δε λοιπά επάγωσε το ψύχος του οργισθέντος Μαρτίου. Ότε παρήλθε το κακόν, η μνησίκακος δράκαινα στοιβάσασα τοις τυροίς επ’ αλλήλων εσχημάτισεν υψηλό τούτον λόφον και λάβουσα ανα χείρας το συνδαύλιστρον (προφ. Στάβλιστρο) του κλιβάνου ανέβη επί του τυρινού λόφου ίνα τιμωρήση τον Θεόν δια την απώλειαν αυτής. Παραταύτα δε μετεμορφώθη μετά των τυρών άυτής εις λίθον και έκτοτε το ακρωτήριον έλαβε την επωνυμίαν της Γριάς τα τυριά. Λέγουσι δε ότι εσώζετο επ’ αυτού και η δράκαινα μετά του συνοαυλίστρου ως ο Κολοσσός της Ρόδου, αλλ’ άνεμος σφοδρός εκρημνήσεν αυτήν εν τη θάλασση. Τα δε ερίφια αυτής διεσκορπίσθησαν εις τα βουνά της Ίμβρου και Σαμοθράκη τα οποία σώζεται εισέτι επ’ αυτών υπό τ’ όνομα αγριοκάτσικα.Διότι λέγεται ότι πάλαι πότε οι δυό αυταί νήσοι απετέλουν μιαν και μόνην, αλλά δι’ ενεργείας ηφαιστείου εκρήξεως διηρέθησαν εις δύο. Οι δε ναυτιλόμενοι νυν προσορμιζόμενοι εις αμφοτέρας τας νήσοις φονεύουσι τα άγρια ταύτα ερίφια η αγριοκάτσικα

Σαμίδης

Επιστεύετο παρά τους απλοϊκούς της νήσου Ίμβρου ότι προμνημονεύτων χρόνων έξηεν αυτή παρά τω ακρωτήριω τω υπό των ναυτιλωμένων ονομαζομένω «της γριάς τα τυριά» δράκαινα της γραίας ποιμένις έχουσα πάμπολλα ποίμνια αιγών. Ότι δε ετυροκόμειτο γάλα αυτών κατεβίβαζεν εις τον αιγιαλόν τοις τυροίς, δια των οποίων εσχηματίζεν ολοκλήρους βράχους και εφόρτου επί των πλοίων. Χειμώνα τινά κατά μήνα Μάρτιον είχε σύμβη δρυμύ ψύχος, κατά το τέλος του μηνός η γραύς ποιμένις καυχωμέν είπε προς τον Μάρτιον. – Πούρτ Μάρτ μπήκες, βγήκες τα κατσικάκια μ’ δεν τα πάγωσες. Τότε ο Μάρτιος οργισθείς εδανείσατο παρά του Φεβρουαρίου δύο ημέρας, καθ’ ας εποίησε δρυμύτατον ψύχος και θα επαγώνενα πάντα τα ποίμνια της γράος δρακαίνης αν μη αυτή προλαμβάνουσα εκάλυπτε δια του τεραστίου ποιμενικού αυτής λέβητος, ενώ τυροκόμει, τρείς χιλιάδες εριφίων, ήτοι κατά την έκφρασιν των Ιμβρίων χίλια μίγδια, χίλια κούτλα και χίλια με τα κέρατα. Τα δε λοιπά επάγωσε το ψύχος του οργισθέντος Μαρτίου. Ότε παρήλθε το κακόν, η μνησίκακος δράκαινα στοιβάσασα τοις τυροίς επ’ αλλήλων εσχημάτισεν υψηλό τούτον λόφον και λάβουσα ανα χείρας το συνδαύλιστρον (προφ. Στάβλιστρο) του κλιβάνου ανέβη επί του τυρινού λόφου ίνα τιμωρήση τον Θεόν δια την απώλειαν αυτής. Παραταύτα δε μετεμορφώθη μετά των τυρών άυτής εις λίθον και έκτοτε το ακρωτήριον έλαβε την επωνυμίαν της Γριάς τα τυριά. Λέγουσι δε ότι εσώζετο επ’ αυτού και η δράκαινα μετά του συνοαυλίστρου ως ο Κολοσσός της Ρόδου, αλλ’ άνεμος σφοδρός εκρημνήσεν αυτήν εν τη θάλασση. Τα δε ερίφια αυτής διεσκορπίσθησαν εις τα βουνά της Ίμβρου και Σαμοθράκη τα οποία σώζεται εισέτι επ’ αυτών υπό τ’ όνομα αγριοκάτσικα.Διότι λέγεται ότι πάλαι πότε οι δυό αυταί νήσοι απετέλουν μιαν και μόνην, αλλά δι’ ενεργείας ηφαιστείου εκρήξεως διηρέθησαν εις δύο. Οι δε ναυτιλόμενοι νυν προσορμιζόμενοι εις αμφοτέρας τας νήσοις φονεύουσι τα άγρια ταύτα ερίφια η αγριοκάτσικα

dc.contributor.author	Σαμίδης
dc.coverage.spatial	Θράκη, Αίνος
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:07:39Z
dc.date.available	2016-01-15T11:07:39Z
dc.date.issued	1912
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/293749
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Επιστεύετο παρά τους απλοϊκούς της νήσου Ίμβρου ότι προμνημονεύτων χρόνων έξηεν αυτή παρά τω ακρωτήριω τω υπό των ναυτιλωμένων ονομαζομένω «της γριάς τα τυριά» δράκαινα της γραίας ποιμένις έχουσα πάμπολλα ποίμνια αιγών. Ότι δε ετυροκόμειτο γάλα αυτών κατεβίβαζεν εις τον αιγιαλόν τοις τυροίς, δια των οποίων εσχηματίζεν ολοκλήρους βράχους και εφόρτου επί των πλοίων. Χειμώνα τινά κατά μήνα Μάρτιον είχε σύμβη δρυμύ ψύχος, κατά το τέλος του μηνός η γραύς ποιμένις καυχωμέν είπε προς τον Μάρτιον. – Πούρτ Μάρτ μπήκες, βγήκες τα κατσικάκια μ’ δεν τα πάγωσες. Τότε ο Μάρτιος οργισθείς εδανείσατο παρά του Φεβρουαρίου δύο ημέρας, καθ’ ας εποίησε δρυμύτατον ψύχος και θα επαγώνενα πάντα τα ποίμνια της γράος δρακαίνης αν μη αυτή προλαμβάνουσα εκάλυπτε δια του τεραστίου ποιμενικού αυτής λέβητος, ενώ τυροκόμει, τρείς χιλιάδες εριφίων, ήτοι κατά την έκφρασιν των Ιμβρίων χίλια μίγδια, χίλια κούτλα και χίλια με τα κέρατα. Τα δε λοιπά επάγωσε το ψύχος του οργισθέντος Μαρτίου. Ότε παρήλθε το κακόν, η μνησίκακος δράκαινα στοιβάσασα τοις τυροίς επ’ αλλήλων εσχημάτισεν υψηλό τούτον λόφον και λάβουσα ανα χείρας το συνδαύλιστρον (προφ. Στάβλιστρο) του κλιβάνου ανέβη επί του τυρινού λόφου ίνα τιμωρήση τον Θεόν δια την απώλειαν αυτής. Παραταύτα δε μετεμορφώθη μετά των τυρών άυτής εις λίθον και έκτοτε το ακρωτήριον έλαβε την επωνυμίαν της Γριάς τα τυριά. Λέγουσι δε ότι εσώζετο επ’ αυτού και η δράκαινα μετά του συνοαυλίστρου ως ο Κολοσσός της Ρόδου, αλλ’ άνεμος σφοδρός εκρημνήσεν αυτήν εν τη θάλασση. Τα δε ερίφια αυτής διεσκορπίσθησαν εις τα βουνά της Ίμβρου και Σαμοθράκη τα οποία σώζεται εισέτι επ’ αυτών υπό τ’ όνομα αγριοκάτσικα.Διότι λέγεται ότι πάλαι πότε οι δυό αυταί νήσοι απετέλουν μιαν και μόνην, αλλά δι’ ενεργείας ηφαιστείου εκρήξεως διηρέθησαν εις δύο. Οι δε ναυτιλόμενοι νυν προσορμιζόμενοι εις αμφοτέρας τας νήσοις φονεύουσι τα άγρια ταύτα ερίφια η αγριοκάτσικα
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 29, 163, 40, Αίνος, Σαμίδης
dc.relation.sourceindex	29
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_02477w, D_PAA_02477w2
dc.subject.legendtitle	Πούρτ Μάρτη
dc.subject.legend	Παράδοση ΙΔ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	734064/Θράκη, Αίνος

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Πούρτ Μάρτη

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές