Η Σαράντινα
Η Οξυά (της Φθιώτιδος) εις το ανατολικό τμήμα της, το οποίον είναι γυμνόν, λέγεται Σαράντινα. Κατά την παράδοσιν, γαμήλιος πομπή – κοινώς συμπεθερικό αποτελουμένη εκ τεσσαράκοντα προσώπων, προσεβλήθη εξαίφνης επί του οροπεδίου κατά τινα φθινοπωρινήν ημέραν, υπό σφοδροτάτης χιονοθυέλλης. Λόγω δε της αποτόμου πτώσεως της θερμοκρασίας, κατελθούσης εις πολλούε βαθμούς υπό το μηδέν, όλα τα μέλη του σώματος των ανθρώπων των αποτελούντων την πομπήν, επάγωσαν εις τοιούτον βαθμόν, ώστε δεν ηδύναντο να μετακινηθούν. “Εκοκκάλωσαν εκεί όλοι τους”. Την επομένην, παγάνα των χωρικών σπέυσασα εις αναζήτησιν των τους εύρεν όλους νεκρούς. Όθεν και Σαράντινα!
Τόπος Καταγραφής
Άδηλου τόπουΧρόνος καταγραφής
1953Πηγή
Κ. Σταυροπούλου, Ο κεκρυμμένος θησαυρός των λαϊκών παραδόσεων, Αθήναι, 1953, σελ. 22Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Ο κεκρυμμένος θησαυρός των λαϊκών παραδόσεων, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT